Sex, drugs and rock 'n roll (Nurea)

De muziek was buiten al ruimschoots te horen geweest en daar was ook zelfs de dreunende bas al te voelen geweest, iets wat vanaf daar ook nog enorm leek te contrasteren met de grote, grauwe loods die een vervallen indruk maakte vanaf de buitenkant met zijn smerige, donkere beton en dichtgetimmerde op gebroken ramen.
Hier binnen leek het echter een compleet andere wereld. Bryce werd ondergedompeld in een orkaan van luide muziek, felle lichten in allerlei kleuren en wild dansende lichamen. Hij grijnsde. It was good to be back again.
De loods was groot. Alle ramen waren er of dichtgetimmerd of anderszins met plastig of karton afgedekt om licht van buiten ook buiten te houden (al was dat eigenlijk niet meer nodig sinds de enige lantaarnpaal die echt dicht bij een van de ramen stond een half jaar terug gesloopt was door Bryce en een paar anderen) en er waren drie verhogingen, een soort van podia, opgericht op een paar plaatsen in de ruimte. Nu werden ze bevolkt door strippers, paaldanseressen. Bryce grijnsde. Dit ging een leuke avond worden.
Hij had geen idee wat Nurea ervan zou vinden, maar ze vond 'r plek waarschijnlijk wel; als je een beetje vlot was blendde je hier zo in de mensenmassa. Die ging het toch alleen maar om plezier, dus ze accepteerden iedereen die daaraan bij kon dragen.
Bryce begaf zich richting de bar om voor hen beiden even een drankje te halen. De bas dreunde door zijn lijf. Een bekende sloeg hem amicaal op zijn rug en hij grijnsde. Hij maakte kort oogcontact met een schaars gekleed meisje en knipoogde naar haar. Hij bestelde bij de meid achter de bar twee cocktails en liep terug naar Nurea. Hij gaf haar het drankje; proberen te communiceren hier was vrij zinloos. Hij nam haar kort op. Met een uiterlijk als het hare zou ze het hier vast wel naar d'r zin hebben; als je er een beetje goed uit zag kreeg je hier zat aandacht. Bryce kon het weten.
Hij nam een paar slokken van zijn drankje. Het rook zoetig en verdreef de mix van zweet, deodorant en andere vage dingen die in de lucht hing enigszins. Echt fris rook de ruimte niet, maar echt last had Bryce er niet van; hij was het wel gewend, de wat smerigere locaties en voelde zich er wel op zijn gemak. Hij dronk de rest van zijn glas leeg en zette het achteloos op een sta tafel.
Hij keek naar de dansvloer, waar het aardig losging en grijnsde opnieuw. Hij keek Nurea even aan en gebaarde toen met zijn hoofd en een kort optrekken van de wenkbrauwen in combinatie met een kleine grijns naar de dansvloer. Hij liep er heen, het aan haar overlatend of ze mee ging; hij ging zich uitleven, hoe dan ook.
Terwijl hij liep kwam er een jongen langs met een dienblad met shotjes, waar je er een vanaf kon pakken. Dat deed Bryce, vanzelfspreken. Hij sloeg het goedje achterover en liet het kleine, plastig bekertje onverschillig vallen.
Hij mengde zich in de dansende menigte. Het was heerlijk om een stalen conditie te hebben; je kon losgaan tot diep in de nacht zonder echt uitgesproken moe te worden.
Lichamen bewogen bijna of daadwerkelijk tegen hem aan en het was zeer warm, maar dat was voor Bryce echt een deel van de sfeer. Als je vies van zweet was was je hier gewoon niet op je plek. Gold wel voor meer dingen. Je kon hier makkelijk aan worden gesproken of je interesse had in drugs of wapens en hoewel een joint op zijn tijd in Bryce' ogen geen probleem was, hield hij zich daar nu ver van; hij werd daar vaak rustiger van en daar had hij nu geen zin in, rustig gedoe.
Alle prikkels hier, de actie, de herrie, het flirten, het zuipen, dat had hij allemaal tien keer liever dan op een bank stoned zitten zijn.

Al vrij snel verloor Bryce zichzelf in de beat van het geluid dat overal was. Meiden dansten tegen hem aan, zo nu en dan passeerde er de kans op een shotje en al met al genoot hij. Hij had geen besef van tijd, maar dat hoefde ook niet; dit soort feesten waren toch wel voordat het licht werd afgelopen dus ze hoorden het wel wanneer ze op moesten bokken.
Na een poosje kwam Nurea dansend naar hem toe en hij grijnsde even. Hij liet zijn blik over haar lichaam glijden. Die had het hier duidelijk naar haar zin. Ze legde een hand in zijn nek en een fractie van een moment leek hij het even iets warmer te krijgen, maar hij had het al routinematig weggedrukt voor hij het ook maar echt waar kon nemen, waardoor dit eerste subtiele signaal aan hem voorbijging, terwijl hij plagerig naar haar grijnsde en zijn handen op haar heupen legde en meedanste, moeiteloos op haar inspelend. Je kon veel negatieve shit over hem zeggen, maar hij kon prima dansen. Mocht ook wel; als hij het na zo vaak naar dit soort plekken te zijn geweest nog niet kon zou dat ook triest zijn geweest, maar toch.
Hij zag een meisje teleurgesteld afdruipen en enkele jongens leken te balen dat Nurea momenteel heel even bezet was.
Er kwam een meisje langs met een dienblad met shotjes en na een blik op haar schaars geklede lijf te hebben geworpen, viste Bryce twee van de kleine bekertjes van het dienblad, een aan Nurea overhandigend en de ander zelf achterover slaand.
Hij zweette inmiddels aardig. Niet dat hij moe was, maar de combinatie van het dansen met de gigantische hoeveelheid mensen zorgde dat het gewoon enorm warm was in de ruimte, waar ventilatie eigenlijk maar een detail was wat niet echt belangrijk werd gevonden.
Een hand streek langs Bryce' ruggengraat en hij keek om. Een brunette grijnsde speels en liep weg. Bryce schudde zijn hoofd, maar erg vond hij het niet. De aandacht beviel hem wel. Hij richtte de zijne weer op zijn danspartner en voerde het tempo een beetje op; hij had het idee dat ze hem moeiteloos bij zou kunnen houden. Dat had je bij mensen niet vaak; daar moest je rekening mee houden. Hij merkte dat hij Nurea in de korte tijd dat hij haar kende wel was gaan mogen. Hij hield zich voor dat het niet meer mocht worden dan dat; gevoelens deed hij niet aan. Jezus, nee. Hij had in het verleden wel vriendinnen gehad, maar vaak werd het niets. Nou ja, op een na dan. Hij was compleet weg van haar geweest. En toe was hij haar in een steegje tegengekomen terwijl ze druk bezig was met een andere vent. Dat was eigenlijk de eerste echte situatie die ervoor had gezorgd dat Bryce een enigszins bepantserd hart had en haast.. bang was mensen daarin toe te laten. Dus ging hij los, zonder morelen, puur voor de fun, voor het genot. Meestal ging dat goed, maar ook hij had wel eens last van dat probleem dat gevoelens heette. Meestal zorgde hij dan echter gewoon dat hij de meid in kwestie nooit meer zag en verleidde hij een ander, om zijn gedachten af te leiden. Er waren er namelijk altijd wel bij die precies op hetzelfde uit waren en niet moeilijk deden.
Een nieuw nummer zette in, een soort snelle remix van een oud dansnummer, maar dan bewerkt met snelle mechanisch klinkende gitaarrifs, plotseling afgebroken geluiden en met een loodzware bas. Bryce kon niet ontkennen dat het aangenaam was, dat gevoel alsof de muziek dwars door je heen dreunde.

Nureau kwam dichter bij hem dansen en Bryce grijnsde. Hij ontkende het niet; hij had een te gekke avond. Hij had nog wel een beetje méér alcohol nodig om goed los te kunnen gaan, heel wat meer eigenlijk, maar de nacht was nog jong, dus dat moest wel goed komen.
Iemand botste tegen hem aan en Bryce keek om. Een dronken jongen keek uitdagend terug, maar werd al snel weer opgeslokt door de feestende massa.
In de hoek van de ruimte, naast een van de staande boxen, werd een rook-machine in werking gezet, en dichte rook, hier en daar gekleurd door het felle licht dat er in verscheidene kleuren opviel, baande zicht langzaam een weg de dansvloer op.
De remix was afgelopen en ging naadloos over in een volgende, een met industriële klanken erin, alsof machines een deel van de muziek voor hun rekening hadden genomen. Krakend, luid en agressief kwam het uit de speakers, met een minimale melodie.
Bryce vond het heerlijk; hij hield van agressieve muziek, van herrie.
Hij sloeg een shotje achterover dat hij langs had zien komen en had geen idee hoeveel hij inmiddels al op had. Ze mochten wel met wat sterkers komen.
De grond trilde, de lichten flitsten onophoudelijk en onvermoeibaar feestte de jongen door. Dit waren de momenten waarin hij echt volop genoot van wat hij was en de mogelijkheden die het meebracht.
Hij keek naar Nurea. Hij had echt niet verwacht in zo'n oude vampier iemand te vinden die dezelfde mentaliteit had wat dit soort dingen betrof, maar ach; ergens verbaasde het hem ook niet, vampiers waren over het algemeen sowieso toch vrijer dan mensen omdat ze het zich konden veroorloven.
Een meisje trok zijn aandacht; ze had niet de schoonheid van een vampier, maar zag er beter uit dan de gemiddelde mens. Bryce had geen flauw idee hoe deze nacht zou eindigen en had besloten alle leuke dingen maar gewoon te laten gebeuren; hij zag wel wat ervan kwam. Tot zijn verbazing was hij toch minder geïnteresseerd in het meisje dan hij anders zou zijn geweest. Hij schatte dat het door Nurea kwam; met een vampier in de buurt waren mensen gewoon niet aantrekkelijk genoeg. Ja, dat zou het waarschijnlijk zijn.
Hij zette het van zich af en voerde het tempo van het dansen op toen de muziek versnelde; niets fijner dan je compleet kwijtraken in het ritme.
Een paar mensen staarden, maar dat was een enkeling; de meesten hier waren of zelf te druk bezig om te merken dat het tweetal een onmenselijk uithoudingsvermogen had of gewoon veel te dronken. Of anderszins onder invloed.
Het nummer begon een hoogtepunt te bereiken toen alles ineens stilviel.
“Godverdomme,” vloekte Bryce terwijl een scherpe steek van teleurstelling door hem heen ging; de gewone lichten gingen aan en de rook was gestopt. Iedereen stond stil. Er klonk gemompel. Hier en daar verward, maar ook boos en verontwaardigd. Een enkeling leek amper te merken dat er dingen veranderd waren.
Bryce wierp Nurea een dit-weer blik toe en keek met een geërgerde frons op zijn gelaat rond. Overal zag hij door en door bezwete mensen hetzelfde doen; zoekend rondkijken om te kunnen zien waar de reden van deze irritatie was. Waarschijnlijk waren ze verlinkt of zo; de politie kwam niet altijd, maar als ze lucht kregen dat er zeker weten een aanzienlijke hoeveelheid drugs werd verhandeld wilden ze nog wel eens de boel stilleggen.
Bryce mompelde nog een verwensing. Twee agenten – dacht hij het verdomme niet – klommen op het podium om uit te leggen dat de boel stilgelegd werd en dat er drugstests afgenomen zouden worden.
Bryce wendde zich tot Nurea. Hij zuchtte geïrriteerd.
“Drugstests, m'n hol,” zei hij. Hier had hij geen zin in. “Stel voor dat we 'm snel peren nu de helft hier nog in de war is en ergens heen gaan waar het nog wel chill is.”
Hij wist dat als hij weer buiten zou staan zijn irritatie ook wel weer weg zou zijn; hoewel dit toch de leukste manier van uitgaan was voor hem, waren er genoeg dingen te doen in de stad en vonden ze wel wat. Bryce had sowieso nog wel zin om een paar uur door te gaan.

"Make sure you stay close to me, right?"
Bryce knikte, en volgde haar, tussen de verwarde, en vooral dronken feestgangers door, terwijl de agenten doorbabbelden. Bryce liep iets door zijn knieën, zodat het niet zo opviel dat hij zich door de menigte bewoog en de agenten niet op het idee kwamen hen terug te roepen. Nurea was niet zo'n probleem; die had een slank figuur en viel daardoor minder op dan Bryce, die toch wat massiever was door zijn spieren.
Hij dacht terug aan de avond tot nu toe. Hij baalde dat het af was gebroken. Hij had het helemaal niet erg gevonden hoe Nurea het meisje van net af had laten druipen. Nu vond hij het sowieso niet snel erg als vrouwen aan hem zaten - obese agentes die hem fouilleerden daargelaten - maar toch. Nurea was toch een klasse boven de meeste meiden. Met haar kon je lol hebben.
Bryce deed zijn best niemand aan te stoten; een verontwaardigde kreet kon genoeg zijn om gezeik te krijgen en daar had hij in zijn huidige humeur absoluut geen trek in. Waarschijnlijk zou hij ook niet het nodige respect op kunnen brengen en gezever krijgen met die twee smerissen.
Hij maakte zich echter druk om niets, want naast dronken waren de meesten wel van meer onder invloed en te stoned om echt te merken dat hij langs hen glipte.
Hij bereikte moeiteloos de deur en eenmaal buiten haalde hij diep adem en leunde hij tegen de muur. Hij kon het niet ontkennen; een beetje frisse lucht was na al dat zweet ook wel weer lekker. Hij viste een pakje sigaretten en een aansteker uit zijn broekzak en stak er rustig eentje op, waarna hij het pakje voorhield aan Nurea, terwijl hij zelf het steegje van de achteringang doorkeek, met een lichte frons op zijn gelaat.
Hij blies een rookwolkje uit.
"Bij Hercules is het rond deze tijd ook nog wel tof, The Wharf ook en anders wordt het een pub," zei hij schouderophalend. Het leek erop dat de agenten het steegje niet in de gaten hielden, maar toch hield hij zijn stem gedempt; als ze aan het eind om de hoek stonden kwam hij ze liever tegen als de bestemming vast stond, zodat ze even een sprintje konden trekken. Praten met agenten zou niet goed komen vanavond, want Bryce was niet echt blij met ze en kon dan redelijk provocatief worden. En gewelddadig als ze besloten hem in te proberen te rekenen.
"Het is mij om het even, dus kies jij maar," voegde hij er onverschillig aan toe. Als ze ergens waren verbeterde zijn stemming waarschijnlijk echt stukken, maar momenteel boeide het hem allemaal echt even geen ene flikker.
Hij nam nog een trekje van zijn peuk en blies met een diepe zucht de rook uit.

Het feit dat ze de sigaret niet af had geslagen sprak Bryce wel aan. Hij hield er wel van om samen met iemand er een op te steken.
Nurea's reactie op zijn voorstel had hij zo gauw niet aan zien komen, maar het idee stond hem ook zeker niet tegen.
"What do you think about we take a bite?"
Hij grijnsde breed. Waarom ook niet?
"Sounds fair to me. Beter gaan we dan naar the Wharf; daar is het druk, dus daar zijn altijd wel mensen te eh.. verleiden tot een wandeling," grinnikte hij. Zo joeg hij het liefst. Met geweld iemand overmeesteren en dan bijten was zo afgezaagd en een sociaal spelletje ervan maken was toch leuker. Bryce bleef nogal een flirt, ook als hij wilde drinken. En het was komisch hoe makkelijk meiden met je meeging als je de looks van een vampier had.
"Let's go."
Hij begon te lopen; veel verder uit de buurt was het niet, dat scheelde.
Vermoedelijk had wat daar liep veel alcohol in het bloed maar dat vond Bryce niet erg. Het was als een mixdrankje, maar dan anders, dacht hij met een grijns.
Al snel zag hij het typische, neon-verlichte uithangbord van de the Wharf al en hij keek met een grijns om naar Nurea.

Eenmaal binnen weren ze begroet door iets minder luide muziek dan bij de loods, maar nog steeds een aardige bak herrie. Bryce slenterde tussen de vele mensen in de club door naar de bar, vanwaar hij de groep scande. Genoeg leuke meiden in ieder geval. Hij had haast zin om eerst gewoon even wat lol te maken, maar ach, even drinken was ook fijn. Enige nadeel was dan wel dat ze daarna niet terug konden hierin. Als je terugkwam zonder degene met wie je vertrok wilde de bewaking nog wel eens alert worden.
Bryce bestelde een biertje en ving de blik van een tengere blondine op met een mooi gezichtje. Hij knipoogde even naar haar en nam een slok van zijn bier. Hij merkte dat hij nu helemaal haar aandacht had, maar hij wachtte met toeslaan; hij nam graag even de tijd om zijn keuze te maken.
Ja, een klein beetje arrogantie was Bryce Logan niet vreemd. Hij wist dat er zeer veel meiden waren die hij zo kon krijgen, dus hij was kieskeurig.
Uiteindelijk besloot hij voor een redhead te gaan die ook nogal geïnteresseerd leek in hem. Hij zette het nu lege glas weer op de bar en begaf zich haar kant op, in een rustig tempo, om vlakbij haar te gaan dansen, wetend dat hij haar in principe al had.
Zo nu en dan grijnsde hij even naar haar of maakte hij lichte avances. Het bleef een hilarisch spel. Goed, ze zag er niet zo goed uit als, say, Nurea, maar was prima voor een snack. Nurea was gewoon chill om mee uit te gaan, dacht hij. Heel erg chill.

De veelbetekenende blik van Nurea was het sein. Bryce had met het meisje lopen flirten en stak nu haast ridderlijk zijn hand naar haar uit, met een verleidelijke grijns op zijn lippen. Ze giechelde, zwaar onder invloed, en pakte zijn hand.
Met een hand in de hare en de andere rond haar middel leidde Bryce haar voorzichtig naar buiten.
"Even alleen," zei hij zacht en ze giechelde opnieuw. Dom wicht.
Hij leidde haar het steegje van Nurea en haar knul in. Het meisje leek teleurgesteld.
"Let maar niet op die twee," grinnikte Bryce en hij boog zich voorover om haar vol op haar mond te zoenen. Ze had niet veel meer aanmoediging nodig en niet veel later voelde Bryce haar handen onder zijn shirt gaan. Zijn wenkbrauwen gingen iets omhoog, maar hij verbrak de zoen niet. Die durfde. Of, nou ja, die alcohol durfde.
Hij maakte zich voorzichtig van haar los en ze tuitte teleurgestelde haar lippen.
"Doe je ogen eens dicht," zei hij zacht tegen haar en glimlachend gehoorzaamde ze, in haar dronken toestand blind op hem vertrouwend. Hij streek haar rode haren weg en wierp een korte blik opzij. Nurea had die van haar al omgelegd. Bryce was licht verbaasd. Wellicht was hij onkarakteristiek naïef geweest, maar hij had gedacht dat ze een beetje zouden drinken en daarna het tweetal hun roes zouden laten uitslapen.
Hij hield zijn gezicht echter in een plooi. Dan moest het maar, dacht hij met tegenzin en hij boog zich voorover. Hij gaf het eigenlijk nooit toe, maar hij hield niet zo van doden. Ergens was er een stukje in de jongen dat dat tever vond gaan.
Maar, Bryce Logan liet zich niet kennen. Hij beet in haar nek en begon te drinken. Haar bloed smaakte naar alcohol en vermoedelijk had ze ook iets gespoten. Hij voelde het leven wegtrekken uit haar en toen hij klaar was legde hij het lijk netjes op de grond.
Hij keek op het dode meisje neer. Haar rode lokken lagen weelderig rond haar nu lijkbleke gezicht. Hij drukte ruw het beetje schuldgevoel weg en grijnsde vlekkeloos naar Nurea terwijl hij het bloed van zijn kin veegde. Bryce kon prima faken. Hij had er ervaring mee.
"Waar wil je nu heen?" vroeg hij haar.

Nurea keek wat verveeld toe hoe Bryce bezig ging met het roodharige meisje die hij mee had genomen. Kort liet Nurea nog eens een blik gaan over het lijk van de jongen. Ze wist zijn naam niet eens. Ach wat. Veel behoefte aan persoonlijke gegevens hoefde ze niet. Ze doodde al zolang mensen voor haar eigen belang, dat ze er al lang wel tegen kon. Zoveel deed het haar niet meer. Eerst had ze hele trauma's eraan over gehouden, maar nu was het zo dat ze morgen al niet eens meer wist hoe de jongen eruit zag. Een doffe plof deed haar opkijken en zo richtte ze haar ogen weer op Bryce. Bryce keek even naar het meisje die nu bewegingsloos op de grond lag en daarna grijnsde hij naar Nurea. Nurea grijnsde terug en liep met een soepel loopje naar hem toe. "Waar wil je nu heen?" vroeg Bryce aan haar. Nurea keek nog een laatste keer naar achter, waar de twee lijken haast werden opgeslokt in de duister. Ze grijnsde licht, waarna ze de straat op keek. "We kunnen altijd nog naar Herculus gaan of zo?" stelde Nurea voor. Ze griste het pakje sigaretten uit de zak van Bryce en stak er één aan. Met een grijns gaf ze het pakje terug aan hem. Ze nam een trekje en blies toen de rook weer uit. Haar mond voelde licht droog aan doordat ze net had gedronken, maar ze wist dat dat wel zo over was. Ze keek weer naar Bryce. "Weet jij hoe laat het is?" vroeg ze aan hem. Ze wou nog wel graag verder, maar had geen zin in gedoe. Straks waren de meeste clubs al dicht voordat ze er aankwamen. Dan had het geen zin om nog verder te gaan.

"We kunnen altijd nog naar Herculus gaan of zo?"
Bryce knikte. Hij vond het best. Hij keek Nurea met een scheve grijns aan toen ze zijn sigaretten pakte.
"Mag dat zomaar?" vroeg hij plagerig, al verried zijn toon dat het hem eigenlijk totaal niet boeide. Toen ze er een op had gestoken nam hij het pakje terug.
"Nou, dan kan ik niet achterblijven, of wel?" mompelde hij met een kleine grijns. Hij vond het wel leuk, het type spontaniteit dat deze meid had. Ze wist hem te verrassen, daar hield hij van.
Hij stak ook een sigaret op en borg het pakje weer op. Hij speelde nog even met de aansteker.
"Weet jij hoe laat het is?"
Hij haalde diep adem en dacht even na. Hij nam een trekje van zijn peuk, om even later de rook uit te blazen. Daarbinnen had hij kort op een klok gekeken, en het was toen rond een uur of vier geweest, dus veel later zou het niet zijn.
"Half vijf, hooguit," antwoordde hij luchtig. Hercules was vaak lang open, maar langer dan een uur zouden ze er niet kunnen blijven.
"We kunnen nog naar Hercules, maar ik heb persoonlijk geen zin om nog terug te gaan naar de academie als het al licht begint te worden, dus dat wordt dan wel ergens crashen," zei hij luchtig. Hij kende wel een paar adressen vlakbij de club, maar hij liet het van Nurea afhangen. Hij was zich ervan bewust dat hij haar de meeste beslissingen liet nemen, maar hij was toch niet echt kieskeurig met feesten - als er maar drank, herrie en leuke meiden waren was hij al tevreden - dus hij vond het allemaal wel prima.
Nu had hij niet het idee dat het bij Nurea met dit soort shit allemaal zo pietje precies kwam, maar ach, een piepklein beetje galant kon hij nog wel zijn. Al hoefde men niet veel meer te verwachten dan dit.
Hij nam nog een trekje en liet zijn hoofd iets achterover zakken waarna hij de rook uitblies, de lucht in. Hij dacht even terug aan het meisje. Ergens zat doden hem nooit echt lekker, maar hij wist zich er eigenlijk altijd wel overheen te zetten. Het hoorde erbij, bij het vampier zijn, dus het moest maar.

Bryce woog de opties af. Hij had geen zin om in de knel te komen als het licht werd, maar als het erop aankwam regelde hij toch wel wat en hij had eigenlijk helemaal geen zin om naar de academie terug te gaan.
Hij keek naar Nurea.
"Ik stel voor dat we nog even naar Hercules gaan. Kunnen vast wel even bij iemand in de buurt crashen voor een dagje," zei hij.
Hij begon te lopen. Het was een vrij turbulente nacht, zonder meer, maar op het noodzakelijke doden na had alles hem tot nu toe goed gedaan. Hij vond het enorm leuk om op stap te zijn met Nurea. Ze wist wat feesten was, deed niet moeilijk. Ja, Bryce mocht haar wel.
Hij sloeg af. Het goedkope uithangbord van Hercules viel behoorlijk op, met name door zijn lelijkheid - het lettertype was waarschijnlijk door een blinde ontwikkeld - en het feit dat de kleurkeuze de indruk wekte dat het een gaybar was, al was niets minder waar. Bryce was er vaker met een meisje weggekomen dan bij de meeste andere clubs. Hier kwamen toch de leukere meiden. Je had het type dat goedkoop was en zich zo mee liet voeren, zoals de redhead van eerder, en je had de wat stoerdere types, die ook best in waren voor een leuke nacht, maar die jou net zo hard gebruikten als jij hen. En dat type kwam hier vooral. Hercules was niet voor preutse, zachtaardige mensen.
Bryce wierp een schuine blik op Nurea om te zien wat zij ervan vond en stapte toen naar binnen. Hij werd verwelkomd door luide, snerpende gitaren die uit torenhoge speakers gedreund kwamen en als vanzelf verscheen er een brede grijns op zijn gezicht.
Het meisje achter de bar stak kort een hand naar hem op. Ze was een van de weinige vrouwen hier voor wie Bryce respect had. Haar naam was Trish en ze liet niet met zich sollen. Bryce had eens getuige mogen zijn van een situatie waarin ze een opdringerige jongen waarschijnlijk net niet gecastreerd had. Ze was wat zedelijker dan de meesten en scheen een vaste vriend te hebben.
Bryce groette met een knik terug en liet zijn blik over het café gaan. Er was een dansvloer, die echter vrij rustig was, en aan de bar en aan tafels zaten mensen te drinken. Tegen de muren stonden een aantal stelletjes te zoenen en Bryce vond het niet erg dat hij niet kon zien wat er verder gebeurde; andermans liefdesleven boeide hem niet.
Toch was hij hier op zijn gemak; het was eenvoudig, ongecompliceerd en gezellig.
Hij wendde zich tot Nurea.
"Laten we ze zien hoe je op deze herrie danst of gaan we eerst wat drinken?" zei hij met een grijns.

Nurea mocht kiezen waar ze heen zouden gaan, maar zelf had ze geen flauw idee waar ze heen moesten gaan. En daarbij kwam kijken dat Bryce waarschijnlijk meer verstand van clubs hier had dan Nurea. Het was dan ook wel een tijdje geleden geweest sinds ze uit was gegaan. Ongeveer twee jaar geleden? In mensenjaren was dat misschien best lang, maar voor Nurea was dat maar een klein gedeelte van haar leven. Het kwam erop neer dat ze uiteindelijk vroeg aan Bryce waar ze heen zouden gaan. Bryce richtte zijn aandacht op Nurea en Nurea keek hem licht afwachtend aan. "Ik stel voor dat we nog even naar Hercules gaan. Kunnen vast wel even bij iemand in de buurt crashen voor een dagje," stelde Bryce voor. Nurea knikte kort en maakt zichzelf los van de muur. Ze nam een laatste trekje, waarna ze haar sigaret uit drukte op de grond. Ze blies de rook uit en volgde toen Bryce richting de club. Veel richtingsgevoel had ze niet, aangezien niet veel hier kwam. Ze volgde daarom Bryce maar een bleef schuin achter hem lopen. Lang lopen was het niet en de weg ernaar was ook niet echt gecompliceerd, dus Nurea gokte erop dat ze de volgende keer de weg wel zou weten. Al snel viel haar blik op het uithang bord van de club. Als je niet beter zou denken zou je haast verwachten dat het een gaybar was. Nurea trok kort een wenkbrauw op, maar volgde uiteindelijk Bryce naar binnen. Eenmaal binnen groette de snerende muziek hen beiden en kwam er haast automatisch een grijns op Nureau haar gezicht. Haar blik ging eens rond, waarna haar blik bleef hangen bij het meisje achter de bar die naar hen leek te zwaaien. Nurea keek kort naast zich, waar ze Bryce kort zag knikken. Die kende elkaar dus kennelijk. Veel aandacht schonk Nurea er niet aan en liet haar blik vallen op de dansvloer, die behoorlijk leeg was. De meeste mensen waren vast geplakt aan de bar of lekker bezig bij de muur. Nurea grijnsde nogmaals, waarna haar blik weer naar Bryce toe gleed die zich tot haar wende. "Laten we ze zien hoe je op deze herrie danst of gaan we eerst wat drinken?" vroeg hij. Nurea dacht kort na, maar had al snel het antwoord gevonden. "Laten we ze maar even zien hoe je moet dansen op deze muziek," antwoordde Nurea met een ietwat uitdagende grijns en trok zonder ge-maar Bryce met zich mee de dansvloer op. Eenmaal daar begon ze alweer ritmisch op de maat te bewegen en liet ze haar lichaam het werk doen.

[geen sheet, je ziet anders de letters niet en kben te lui om het te veranderen ]