What's the plan [Nurea]

Ze had zeker een uur zitten wachten op haar kamer voor Nurea kwam opdagen, die had vast een serieuze preek gekregen van M. De Nieuwe Leerkracht met de Staak. Ze had zichzelf ondertussen bezig gehouden met het lezen van een boek dat ze uit de bib had geleend, maandag moest ze nog een verslag maken dus het was niet te vroeg om eraan te beginnen had ze bedacht. Samen hadden ze gewacht tot de lessen verlopen waren, zo konden ze zonder erop betrapt te worden dat ze gespijbeld hadden het gebouw verlaten. In een mum van tijd waren ze in de stad, ze hoefde alleen de laatste bus te nemen die voor de academie stopte. Om terug te keren was het oftewel te voet of met een taxi, dat zouden ze dan wel zien. Rustig liepen ze door de mooi verlichtte straten van de rijkere buurt van het dorp, verschillende mensen liepen ook vrolijk door de straten. Ze waren allemaal dik ingepakt hun hun winterjassen en belachelijke mutsen. Het was nog winter en tegen de avond kon het nog best gaan vriezen, maar Willow zou zelf alleen met een topje niks van de kou voelen. Maar om er toch een beetje normaal uit te zien tussen de mensen had ze haar zwarte muts aangetrokken met bijpasende sjaal, ook had ze haar donkerbruine enkel laarsjes aan. Haar ogen gleden over de gezellige winkeltjes die nu gesloten waren, hier een daar in de etalages bespeurde ze leuke dingetjes. Maar ze liet het voor wat het was en liep er niet als een gekke tiener gillend op af, ze had nu belangrijkere dingen nodig dan leuke kleren en schoenen waar ze absoluut verslaafd aan was. Haar hele lichaam hunkerde nu echt naar vers mensen bloed, ze kon zich nog net inhouden om niet elke keer dat er een veel te knappe gast voorbij liep er niet hongerig op af te gaan. Het was best geinig, ze had best wel zin in een knappe mensen jongen. Maar ja ze zou nemen wat er te nemen viel. Hoppelijk zou ze meerdere mensjes tot haar beschiking hebben vanacht, zo niet werd het die ene ongelukkige zijn dood. Er zo over zitten piekeren hielp niet echt, dus verplaatste ze haar aandacht weer naar Nurea die naast haar door de winkelstraten liep. 'Zeg eens, wat wou die leerkracht van je?' ze keek Nurea met een opgetrokken wenkbrauw aan. Ze was best wel nieuwschierig, naar wat hij allemaal te zeggen had gehad en waarom Nurea zo nodig mee moest naar bureau.

Nurea liep met een grijns op haar gezicht naast Willow door de zacht verlichtte straten. De duisternis genaamd 'nacht' was over de straten gevallen, maar hier en daar brandde er een lantaarnpaal waardoor de normale mens nog kon zien waar hij of zij liep. Langzaam liet ze haar tong eens langs haar roze getinte lippen gaan. Ze was blij dat ze hier liep, uiteindelijk. Nadat ze met de leraar mee was gegaan, had ze zich braaf gedragen en had geluisterd naar elk onzinnig woord dat uit de leraar zijn mond kwam. De woorden waren het ene oor in gegaan en het andere oor er weer uit. Het was ook elke keer het zelfde. Nurea kende het hele riedeltje al bijna uit haar hoofde; meer respect voor je leraren, geen grote mond, en more shit. Ze had er simpel weg schijt aan. Ze was al vaker zo'n preek gehad, maar ze zou er nooit van leren. Waarom zou ze? Ze had eeuwige jeugd, je kon er beter van genieten. Daarbij kwam kijken dat ze vond dat respect verdiend moest worden en die leraren verdiende dat echt niet en al helemaal niet als ze zo gemakkelijk aan te bakken zijn.

Nurea zuchtte kort, waarna ze haar gedachtes bij het heden hield. De kou was te voelen, maar als vampier had Nurea er geen last van. Om toch niet al te veel op te vallen had ze een licht blauwe muts over haar oren heen getrokken en een witte wollen sjaal tot haar kin opgetrokken. Ze had enkel laarsjes met een hak, die regelmatig tikte op de grond. Ze wist dat ze op jacht was, maar hoe gingen ze het doen? Nurea had geen flauw idee hoe Willow aan haar portie bloed normaal kwam, aangezien iedereen het anders deed. Zij zelf liep altijd de drukste clubs binnen. Ze verleidde daar één of twee jongens die ze vervolgens mee naar buiten nam en in een steeg haar bloed van dronk. Nurea was niet zo kieskeurig van haar bloed, bloed is bloed, ook al zou ze die van een zwerver nooit drinken of van iemand die zich helemaal bezopen had gezopen of iemand die zich had vol gespoten met allerlei soorten drugs. Still, bloed was bloed. Zoek een leuke jongen uit en je hebt je dagelijkse portie weer gehad.

'Zeg eens, wat wou die leerkracht van je?' klonk het en Nurea werd met die woorden weer bij het heden gebracht. Ze richtte haar donkerblauwe ogen op Willow die haar wenkbrauwen op trok. Nurea grijnsde kort. "Het gebruikelijke, een preek over dat ik meer respect moet tonen voor de leerkrachten en shit. Ach ja, ze moeten blij zijn dat ik nog niemand heb aangevallen," zei Nurea en grijnsde opnieuw. "Dus, wat is het plan?" vroeg ze om maar bij het onderwerp te blijven waarom ze hier echt waren.

'Zeg eens, wat wou die leerkracht van je?' vroeg ze aan Nurea, ze was licht nieuwschierig en ze wou ook een gesprek opgang krijgen. Ze keek met een opgetrokken wenkbrauw Nurea's kant op, die net als haar een muts op had maar dan wel in het lichtblauw. Wat haar geweldig stond maar ja, ze moesten al echt iets afschuwelijks aanhebben om er niet goddelijk uit te zien. Nurea keek Willow aan met haar donkerblauwe ogen en Willow staarde terug met haar grote groenbruine, een korte grijns sierde Nurea's roos gekleurde lippen voor ze begon te spreken. "Het gebruikelijke, een preek over dat ik meer respect moet tonen voor de leerkrachten en shit. Ach ja, ze moeten blij zijn dat ik nog niemand heb aangevallen,", Willow schoot in de lach. 'Ha, die typische oude preek maakt iedereen pist,' zei ze met een brede lach. Zelf kon ze zich het maar altegoed inbeelden hoe het gegaan was, op de academie in Italië had ze een geweldige tijd gehad, met soms een preek van een of andere leerkracht die zich aan haar gedrag ergerde. Daarom dat ze er zo tegen op had gekeken om hier te gaan studeren, maar als je al vijf jaar lang op de zelfde plek bleef studeren en na al die jaren er nog steeds zo jong bleef uitzien als een 17-18 jarige gingen mensen zich dingen beginnen afvragen. En mensen die begonnen te denken, geloof me dat wou je niet hebben. Ze gingen altijd van de domste dingen uit. In ieder geval geen enkele freak ging ervan uit dat ze en vampier was. En ja Nurea had gelijk, ze moesten van geluk spreken dat ze die leerkracht vandaag in de kantine niet hadden aangevallen. Zolang ze geen bloederige séne wouden, moesten ze zich niet met alles gaan bemoeien. Het was toch zeker geen ramp dat ze zeiden wat ze dachten over dat kunstmatig bloed in hun kantine? Maar ja die leerkracht had haar reactie overdreven gevonden en had Nurea daarover aangepakt. Durfde hij soms niet alleen in een ruimte te zitten met een Pureblood, misschiens was dat wel zo verstandig geweest. De leerkracht was waarschijnlijk niet meer levend zijn bureau uitgekomen als zij had moeten meekomen, nu nog kon ze haar honger amper in de hand houden. "Dus, wat is het plan?" vroeg Nurea haar. Willow dacht hier even over na, ze was niet echt iets vanplan geweest. Meestal speelde ze dat kat en muis spelletje maar er waren leukere manieren om aan bloed te komen. 'Wat doe jij meestal?' vroeg Willow op haar beurt aan Nurea, ze had werkelijk nog niks bedacht. Nou je had mannelijke sletten, die waren altijd gewillig maar lang niet zo leuk als onschuldige gasten die van niks wisten. Die blik die ze je schonken vlak voor je beet bleef gewoon geniaal.

Nurea had gevraagd aan Willow wat het plan was. Nurea wist niet of Willow een vast retourtje had wat ze normaal deed als ze op 'jacht' ging, aangezien dat voor iedereen anders was. Zijzelf had verschillende methodes gebruikt, maar bleef toch bij haar 'versier-methode' het was leuk en effectief. Voordat haar gedachtes konden afdwalen aan de leuke herinneringen die ze daardoor had gekregen, richtte ze haar aandacht weer op Willow. 'Wat doe jij meestal?' vroeg Willow op haar beurt. Nurea grijnsde een keer. "Ik doe het op een leuke manier," begon Nurea. "Ik ga een club in, flirt wat, neem hem mee en krijg zo mijn portie bloed weer," zei ze en grijnsde nog eens. Ze had nog nooit echt een mens leeg gezopen, alleen toen ze nog een nieuweling was. Soms had ze wel een paar keer een paar mensen opzettelijk vermoord, maar die hadden het dan ook naar gemaakt.

Nurea's oog viel op een twee lachende mensen die straal bezopen een club uitkwamen. De mensen waren duidelijk aangeschoten. Nurea overwoog even om die te nemen, maar hield zich in. Ze had geen zin om alcohol te proeven bij haar bloed. Wel bleef haar blik even hangen op de club. Misschien was dit een mooie plek om de jacht te beginnen? Ze keek eens kort om zich heen. De straten waren zo goed als verlaten en de mensen die er waren, waren zo dronken als de pest, die zouden er dus niet veel van herinneren. Daarom ging ze ook vaak voor jongens in clubs; die waren al wat aangeschoten en zouden zich niks meer herinneren van haar beet en als ze iets zouden herinneren, dachten ze waarschijnlijk dat het een droom was. Want ja; vampiers bestaan niet. Ze moest kort grijnzen bij die gedachtes.

Nurea kwam tot een halt voor de club en richtte zich tot Willow. "Zullen we?" vroeg ze kort aan Willow en gaf een kort knikje richting de club. Ze hoorde vaag een regelmatig kloppend hart vanuit een steegje naast de club, maar daar besteedde Nurea geen aandacht aan. Het kloppen was zo zacht, dat ze geloofde dat het een jongere was die buiten bewustzijn was geraakt van het vele drinken en nu had Nurea niet het puf om voor zuster te gaan spelen. Al helemaal niet omdat de dorst in haar keel begon te spelen. Ze wist eigenlijk ook niet of Willow zich wel kon begeven in een club; ze zou zich tussen allemaal mensen moeten mengen. Waarschijnlijk was haar dorst erg groot. Eventueel konden ze wel even snel gaan, met hun uiterlijk kregen ze toch snel een jongen aan de haak.

[flutje >.<]

"Ik doe het op een leuke manier," begon Nurea, Willow schonk haar een grijns terug. "Ik ga een club in, flirt wat, neem hem mee en krijg zo mijn portie bloed weer," ronde ze haar uitleg af en nog steeds zat ze te grijnzen. 'Geen slecht plan,' zei Willow binnenmonds, vroeger had ze het ook vaak gedaan. Tot op die nacht dat ze misschien iets teveel jongens had versierd, ze had zichzelf lekker in de problemen gebracht. Vijf stom dronken vrienden die maar een ding van haar wouden, de eerste die iets te ruw met haar was geweest had ze dood gebeten waar al zijn vrienden bij stonden. De jongens waren in al hun staten geweest, een voor een had ze ze moeten vinden van haar familie en er een eind aan maken. Als ze niet zwegen zou hun ras in gevaar komen, en dat moesten ze vermeiden. Willow had zo losgeslagen gereageerd omdat ze in de meerderheid waren, twee had ze nog van haar lichaam kunnen houden als vampier maar vijf, daar was geen ontkomen aan. Een kille rilling liep even over haar rug bij de herinnering.

Maar nu was ze samen met Nurea, geen rede tot paniek toch? Traag liepen ze veder door de straten, de winkeltjes veranderden in grotere gebouwen. Bedrijven, Clubs de perfecte buurt om op jacht te gaan. Zowel Nurea's als Willow's aandacht verplaatste zich tegelijkertijd naar een groepje dronken jongeren die de club uitliepen. Ze hadden waarschijnlijk al veel te veel alcohol naar binnen om nog goed te smaken. De min of meer nog nuchtere personen zaten binnen, want in een club was niemands bloed vrij van de alcohol. En het was ook beter dat ze dronken waren, hoe minder dat ze zich iets herinnerden hoe beter. Willow moest even op haar lip bijten, ze had een licht vermoeden dat Nurea overwoog om die club binnen te gaan. Op haar lip bijten deed ze altijd als ze beheersing wou teug vinden, meestal hielp het ook daadwerkelijk. Ze kon dit, zo lang zouden trouwens niet in de club hoeven rondhangen tussen al die mensen, hun lekkere lichamen deden de rest wel voor hun. In een mum van tijd zouden ze genoeg jongens kunnen versieren om uit te kiezen vervolgens. Diegene die al redelijk veel naar binnen hadden konden ze als eerst het steegje in loodsen. Vervolgens konden ze terug gaan om te feesten, en aan het eind van de avond hoefde ze alleen hun toetje nog uit te kiezen. Een grote glimlach sierde haar lippen, ze zag het al helemaal zitten.

Naast elkaar liepen ze nog een eindje richting de club, er pal voor bleef Nurea zoals Willow al verwachtte staan. "Zullen we?" vroeg ze, en ze knikte richting de club. 'Ik dacht dat je het nooit ging vragen,' antwoorde Willow met een grote grijns waarna ze uitdagend richting de ingang liep. Lang moesten ze niet buiten staan in de kou, de rij was niet lang. Al snel stonden ze binnen, het was er propvol en verstikkend. Ze hadden zelf niet hun identiteit moeten tonen voor de leeftijd, hadden ze dat wel moeten doen had Willow toch een valse pas waar 20 op stond. Ze onderdrukte haar honger en liep regelrecht op de dansvloer af, dansen had ze altijd al graag gedaan en het leidde haar behoorlijk af. Ze deed zelf niet eens de moeite om iets te gaan halen aan de bar alles wat ze nodig had stond op de dansvloer lekker te wezen. Al snel werd haar kleine gestalte opgeslokt in de mensen massa, Nurea was zeker groter als Willow. Al snel stond ze te dansen, een paar lange minuten trok ze zich niks meer aan van alles om haar heen. Er was alleen nog de muziek en haar bewegingen die er perfect op waren afgestemd, vervolgens vlogen haar grote bruingroene open opzoek naar Nurea. Toen haar bruinegroene ogen haar donkerblauwe vonden leek ze te willen vragen, 'zullen we nu actie ondernemen?'.

'Ik dacht dat je het nooit ging vragen,' zei Willow op Nurea's eerder gestelde vraag. Nurea grijnsde eens waarna ze Willow achterna ging de rij in. De avond was nog jong, waardoor de rij niet al te lang was. Ze waren dan ook al in een mum van tijd binnen. Ze hoefden geen ID te laten zien, anders had Nurea nog wel zo haar maniertjes om alsnog binnen te komen. De zware bas drong meteen tot Nurea door, waardoor ze steeds meer kans kreeg om te gaan dansen. Het was een club, maar toch minder leuk dan een loods, echt helemaal feesten zo je hier zonder alcohol niet lukken. Een walm van verschillende geuren bestaand uit; alcohol, zweet en mensen, kwam haar gezicht in. Ze likte haar lippen eens kort bij de geur van de heerlijke mensen die hier rond liepen. Willow liep regel recht naar de dansvloer en ging daar helemaal op in op de muziek. Nurea bleef eerst nog even 'veilig' aan de kant staan. Ze liet haar blik even glijden over de de dansende mensenmassa. Ze zag via haar ooghoek hoe twee behoorlijk knappe jongens naar haar wezen en elkaar aan stoten. Doel op het oog.

Met een elegant loopje liep ze naar één van de jongens toe. Ze grijnsde een flirterig naar hem en pakte hem vast bij zijn hand. De andere jongen leek groen te kleuren van jaloezie. Sorry, maar je vriend ruikt net even lekkerder. Bovendien had deze jongen minder op. Een ober kwam langs met een dienblad vol plastic bekertjes waarin shots zaten. Nurea pakte er één en sloeg die achter over. Ze wachtte niet op antwoord op de jongen (communiceren is nu zo goed als onmogelijk) en trok hem zonder ge maar mee de dansvloer op. De jongen leek er helemaal geen problemen mee te hebben en legde zijn handen op haar heupen. Ze voelde hoe de dorst in haar keel erger werd. Vliegensvlug liet Nurea haar blik over de mensen massa gaan, totdat haar blik stil bleef hangen op twee groenbruine ogen. De ogen leken te vragen: 'zullen we nu actie ondernemen?' Nurea knikte eens kort, waarna ze haar hand in de nek van de jongen legde. Opnieuw kwam een ober langs met glazen vol alcohol erin. Nurea pakte twee glazen eraf en gaf er één aan de jongen. Hij mocht wel wat aangeschoten zijn, ook al zou dat niet al te lang zijn. Nurea bewoog haar lichaam ritmisch op de zware bas van de muziek. Ze kon nooit helemaal op gaan in de muziek zoals nu, ze was op jacht en had dus al haar zintuigen op scherp staan. De jongen bleef maar door grijnzen en leek echt gelukkig te zijn dat Nurea zo met hem danste. Hij moest een weten. Desondanks dat glimlachte Nurea lekker flirterig terug. Meerdere jongens wouden zich bij haar voegen, maar ze negeerde die allemaal compleet. Eén tegelijkertijd.

Uiteindelijk leek de muziek even wat af te nemen, een korte pauze, laten we het zo noemen. Nurea greep haar kans. Ze gaf nog een laatste flirterige blik naar de jongen voordat ze naar hem over boog en in zijn oor schreeuwde (om over de muziek heen te komen.): "Ik wil je," De jongen leek het te begrijpen en grijnsde breder. Hij seinde naar zijn vriend dat hij er later aan kwam. Nurea zocht naar Willow, toen ze die had gevonden knikte ze kort in de richting van de jongen als teken dat dat haar hapje was. "Ik wacht buiten op je," mimiekte ze nog even kort met haar lippen, waarna ze de jongen mee trok via een zij uitgang naar buiten ging. Ze kwamen uit in een steegjes. Het steegje rook muf en de geur van alcohol en drugs hing in de lucht, maar daar had Nurea nu helemaal geen aandacht voor. Nurea's handen gleden vanaf zijn hals naar zijn bloes die hij aan had. Nurea knoopte de bloes langzaam los en een gespierde borst kwam tevoorschijn. Nurea liet haar blik niet eens meer glijden over de rest van zijn lichaam. De jongen had haar niet eens kunnen aanraken, voordat Nurea zich naar zijn hals toe boog en haar tanden in zijn nek zette. Hij had geschrokken gekeken, maar Nurea had haar ogen gesloten om van het bloed te genieten. Nurea hield het lichaam van de jongen vast, aangezien die verslapte door de shock die hij voelde. Nurea slikte het warme bloed door en kon haast geen genoeg krijgen. Pas nu merkte ze hoe erg haar dorst was. Toch stopte ze nog net op tijd, zodat ze hem niet leeg zo drinken. Nurea legde de jongen neer in het steegje naast de deur, knoopte zijn bloes weer dicht en veegde de rest bloed van zijn hals weg. Niemand zo er nog iets van weten. Nurea likte eens even kort haar lippen af. Het schurende gevoel in haar keel dat ze kort had gevoeld was verzacht. Ze zuchtte eens opgelucht, waarna ze het steegje uit liep. Bij de hoofdingang van de club bleef ze wachten op Willow.

Nurea knikte op de onuitgesproken vraag van Willow, en draaide zich al snel weer om naar een paar jongens die behoorlijk interesse toonden. Terwijl Nurea de jacht had geopend verdween Willow nog verder in de mensen massa op de dansvloer. Ze bleef gewoon door dansen en trok zich niks aan van de vele dans partners die zich aan haar opdrongen. Ze koos er alleen de besten uit en gaf ze elk om de beurt een portie aandacht, haar honger begon langzaam terug te komen. Dat wou zeggen dat het dansen haar niet lang genoeg meer zou afleiden, ze moest nu eens haar eerste keuze maken. Ze plakte een verleidelijke glimlach rond haar lichtroze lippen, en draaide zich om naar een mooie zongebruinde jongen met zandkleurig haar. Hij had een sexy glimlach en mooie blauwe ogen die uniek waren, z'n heldere ogen had ze nog nooit gezien. Toen hij merkte dat ze haar volle aandacht op hem had gericht, keek hij de andere jongens triomfantelijk aan. Zijn prettige handen namen haar heupen bezitterig vast, Willow kon er mee leven straks zou het haar beurt zijn om hem te bezitten. Ze dansten een hele tijd met elkaar, de jongen kon haar makkelijk bijhouden wat ze wel fijn vond. Toen hij even drankjes was gaan halen, gleden Willow's ogen kort over de ruimte. Al snel ontmoette haar ogen die van Nurea, ze knikte kort in de richting van een jongen die tot later ging zeggen tegen zijn vrienden waarna hij weer naar Nurea liep. Willow nam even de tijd om breed te grijnzen naar haar, ze richtte zich kort tot de lippen van Nurea om die te kunne lezen. "Ik wacht buiten op je," Willow gaf haar snel een korte knik ten teken dat ze het begrepen had, waarna ze zich weer omdraaide naar haar surf god die terug was met de drankjes. Door zijn gespierde lichaam zeeblauwe ogen en gebruinde huid, deed ze hem denken aan zo een typische surfer op een wit stand met hoge golven. Zonder er acht op te slaan nam ze het drankje aan en sloeg dat snel achterover, voor ze hem mee zou sleuren naar het steegje buiten moest ze hem eerst nog een beetje gek maken. Met een grote witte glimlach trok ze hem weer de dansvloer op, hij kon best nog wat hebben voor hij laderzat met haar in het steegje zou belanden.

Binnen de tien minuten was hij al helemaal bezweet, ondertussen had haar surf god nog vijf glazen naar binnen gegooid. Hij was nu prettig licht in zijn hoofd, hij was klaar voor het steegje. Hongerig likte ze even langs haar lippen, haar hele lichaam schreeuwde om zijn bloed. Licht beet ze op haar lip om zich in te houden waarna ze naar hem toe boog, 'Kom,' zei ze luid genoeg in zijn oor om boven het geluid te komen. Hij knikte gretig naar haar en lachte nog een van zijn sexy lachjes naar haar, vlug nam ze zijn hand vast waarna ze hem van de dansvloer leidde. Ondertussen werden haar pupillen groter, het werd echt tijd dat ze hem dat steegje in kreeg. Ze keek nog eens glimlachend naar hem om, hij was knap maar niet haar type. Toen ze via de achterdeur naar buiten liepen liet ze zijn hand los, ze haalde even diep adem de koele lucht deed haar goed. Opeens nam hij haar in zijn armen waarna hij haar zacht tegen de muur duwde, zijn lippen raakte de haren. Willow bleef zo kalm mogelijk en ging met haar handen door zijn mooie haar, ze trok er zacht aan zodat zijn nek bloot kwam te liggen. 'Voor wat hoort wat,' fluisterde ze zacht, waarna ze haar hoektanden in zijn slagader boorde. De jongen sloot zijn helder blauwe ogen en kreunde zacht, Willow maakte zich er niet druk om dat iemand hun zou zien. Ze zouden toch alleen maar denken dat ze hem een zuigzoen gaf. Zijn warme bloed was verukkelijk, ze maakte even een zacht geluid toen ze het bloed doorslikte. Ondertussen verkeerde zij en de jongen in een complete roes. Even later dwong ze zichzelf los te laten, hij was half bewusteloos maar zou het wel overleven. Snel likte ze de laatste druppels bloed van zijn nek waarna ze hem mee sleurde verder het steegje in. Met een grijns legde ze hem tegen de muur neer naast de jongen die Nurea had gebruikt. Lachend schudde ze even haar hoofd toen ze haar zwarte muts weer goed zette en het steegje uit liep, ze wist zijn naam niet eens. Op haar gemak liep ze naar de ingang van de club waar Nurea op haar stond te wachten, 'Hoi,' begroette ze haar volkomen verzadigd. Een kleine blos was op haar room witte huid te zien, dat had ze altijd na een heerlijke maaltijd.

In langzame passen liep Nurea het steegje uit. Nonchalant leunde ze tegen de muur aan van de club. Ze likte haar lippen nogmaals af. De roestige smaak van bloed proefde ze nog steeds in haar mond. Het eerst schurende gevoel in haar keel was verzadigd, iets wat Nurea een flauwe glimlach liet sieren rond haar lippen. Het was altijd zo fijn als ze net had gedronken, ook al wist ze dat dat niet voor lang ging duren. Nurea's donker blauwe ogen stonden iets groter, iets wat bij een totaal vreemde niet op viel. Ze hoorde hoe Willow na haar in het steegje bezig ging. Ze hoorde hoe Willow het heilige bloed door slikte. Als vampier kon Nurea het natuurlijk horen, maar een normale mens zou denken dat Willow aan het klefbekken was in het steegje. Een korte grijns verscheen rond haar lippen bij die gedachtes. Uiteindelijk kwamen de welbekende voetstappen van Willow dichterbij en verscheen ze met een lichte blos op haar wangen bij Nurea, iets wat Nurea breder deed grijnzen.

'Hoi,' begroette Willow haar. Nurea grijnsde naar haar. "Hee," begroette ze haar terug. Aan Willow vragen of het had gesmaakt was onnozel. Misschien voor een grapje. Nurea kon van haar gezicht af lezen dat ze lekker had gegeten. De blos lag nog op haar wangen en haar pupillen waren nog iets groter dan normaal. Nurea ging recht op staan en haalde zichzelf van de muur af. Ze liet haar hand eens door haar haar gaan, waarna ze de muts op deed die ze in haar hand had gehouden. Ze liet haar blik eens om haar heen gaan, maar er was niks bijzonders te bespeuren. Ze waren in het dode stukje van de stad, op deze club na was er nergens een leuk tentje om heen te gaan. Nurea richtte haar aandacht op Willow en wenkte haar kort als teken dat ze haar moest volgen.

Ze liep richting een straat toe die leidde naar het centrum van de stad. Nurea was eerst van plan om daar als eerste heen te gaan, maar aangezien Willow zo'n dorst had, kon zij zich waarschijnlijk moeilijk rond de mensen begeven. En deze club was dichterbij geweest. "Wat wil je, een nieuwe club in gaan of een korte pauze nemen in een café?" zei Nurea. Als het aan haar lag gingen ze nog een club in en gingen ze daarna een pauze houden. Het bloed was heerlijk geweest, maar gewoon nog niet genoeg. Ze kon het eventueel nog wel volhouden, zo erg was het niet. Maar hoe meer ze er aandacht, hoe erger het werd.

Terwijl ze uit het steegje liep kreeg ze opeens een binnen pretje, kort en zacht moest ze even grinniken. Ze had haar hapje naast die van Nurea neergelegd tegen de muur, die twee zouden nogal verschieten als ze weer bij bewustzijn kwamen. Ze zouden alle bij naast een wildvreemde tegen de muur liggen. Ze hadden het vast nog nooit meegemaakt, wakker worden naast een andere gast in een verlaten steegje. Spijtig genoeg kon ze niet blijven rondhangen om hun reactie te zien, als hij haar in d'oog zou krijgen zou hij zich haar vast herinneren. Zeg nu zelf, zo snel zou hij een adembenemende vampier die hem had gebeten in een steegje niet vergeten. Alleen zou hij zich de laatste details niet herinneren, alleen dat hij met haar had zitten dansen en misschien zelf die korte kus die zij snel beëindigd had voor het fout zou gaan, en ze hem leeg zou drinken. Verzadigd liep ze naar Nurea toe die voor de club op haar wachtte, Willow wist niet hoe lang het nog zou duren voor haar lichaam weer behoefte zou hebben aan mensen bloed. In iedere geval veel had ze niet van de jongen gedronken, het waren haar bedoelingen niet om vanavond iemand door een stom ongelukje om het leven te brengen. Het was best dat ze meerdere slachtoffers had, een op een avond was onvoldoende om de week mee door te komen ook al was ze duizend jaar oud.

Zoals afgesproken stond Nurea daar op haar te wachtten, Willow liep naar haar toe. Een kleine blos had zich verspreid op haar room witte wangen, en haar pupillen waren iets groter als gewoonlijk door het bloed. De jongen was een perfect hoofdgerecht geweest, hij had geen drugs gebruikt dat had ze anders wel gesmaakt. Drugs en teveel sterke drank door elkaar gaf het bloed een slechtte na smaak, maar de jongen was clean en lekker. Ze keek nu al uit naar haar toetje, even schudde ze haar hoofd. En daar was de dorst alweer, het was toch vreemd hoe gedachten je kon beïnvloeden. 'Hoi,' groette ze Nurea tevreden, haar lichtte ogen moesten vast een vreemde glans hebben in het donker. Het kwam allemaal door de jacht, die in deze periode van de tijd veel leuker was als vroeger. In de 15 eeuw waren de mensen allemaal goed gelovig, ze vermoede het bestaan van vampiers en deden er alles aan ze te verjagen met heilige dingen die hun zogezegd schadde zou toebrengen. Willow werd er alleen heel chagrijnig van en vermoorde iedereen moordlustig, die als een debiel met een houten speer naar haar had staan zwaaien. In die tijden was ze zelf nog jong geweest, en zelf bloeddorstig. Dat was met de jaren geminderd, en daar was ze best blij om. Als ze nog langer zo onberekenbaar was gebleven, had Willow er al lang een einde aangemaakt.

Nurea moest grijnzen, vast om het feit dat Willow er voor de verandering eens bijliep alsof ze in haar element zat. Ze kon er ook niet omheen, ze genoot er gewoon van. "Hee," antwoordde Nurea terug, ze was opgestaan en had haar licht blauwe muts weer opgezet. Nurea leek de straat af te speuren, Willow volgde haar voorbeeld maar veel bijzonders kon ze niet bespeuren. Buiten een bende jongeren die goed zat waren en uit de club waren gezet omdat ze te ver waren gegaan, was er niemand buiten hun op straat. Willow negeerde de dronken jongens straal die Nurea en haar lustig stonden op te nemen. Ze waren niet clean dus ook niet interessant. En het was te gevaarlijk om van twee mensen op de zelfde locatie te drinken. Twee buiten bewustzijn in de steeg was genoeg, ze wouden zeker geen aandacht trekken. Op de academie liepen er genoeg vampier jagers rond die hun zouden staken als ze zich niet aan de regels hielden. Wat ze nu deden stond misschien zelf al in dat boekje met 'Verboden te doen'. Willow volgde Nurea zonder morren toen die haar een teken gaf, samen liepen ze in de richting van het centrum. Daar was het veel drukker en levendiger, perfect om zich ook onopgemerkt door de mensen te begeven. "Wat wil je, een nieuwe club in gaan of een korte pauze nemen in een café?" vroeg Nurea. Willow keek even naar haar van opzij, ze had nog geen zin in pauze en ze vermoedde dat Nurea dezelfde gedachten deelde. 'Ik denk dat we alle bij nog wel een bezoekje aan een club kunnen gebruiken, ik ben verre van vol jij?' ze keek Nurea met een brede grijns aan. Zo was de keuze wel gemaakt.

Willow keek Nurea even aan, leek de kleine signalen van haar op te pikken; Nurea had nog niet genoeg gehad. Eventueel kon ze wel even zonder, maar eigenlijk wou ze nu meer. Nurea zag ook bij Willow dezelfde signalen, iets wat haar kort deed grijnzen. 'Ik denk dat we alle bij nog wel een bezoekje aan een club kunnen gebruiken, ik ben verre van vol jij?' zei Willow en grijnsde nu ook breed. Nurea grinnikte een keer waarna ze kort knikte. "Let's go then," zei ze en keek eens kort om zich heen. Ook al was het avond, er waren genoeg mensen op de straten. De meeste waren aangeschoten andere haasten zich een weg naar huis. Nurea zoch met haar ogen een leuke club uit.

Jammer genoeg zat de huizen allemaal dicht tegen elkaar aan, geen steegje. Het zou nog lastig worden. Ze konden eventueel de jongens wel naar buiten slepen, en dan ergens in een steegje ver weg van hier hun bloed drinken, maar dat was voor Nurea te veel gedoe. Zolang kon ze haar dorst echt niet op sparen. Ze liep dus uiteindelijk maar wat verder. Ze liet haar ogen even kort over een paar jongens glijden, die uiteraard heel lekker roken. Ze likte eens kort haar lippen, maar liep uiteindelijk toch verder. Ze kon moeilijk hier een jongen gaan leeg zuigen. Als er niet zoveel mensen waren nu had ze het nog overwogen. Uiteindelijk zag ze de perfect club.

Een vrijstaande club bij het water. Felle lichten schenen alle kanten op en de zware bas was vanaf hier al te voelen. Ze richtte haar blik even op Willow en seinde haar dat dit hun volgende adres zou worden. Ze liep naar de rij die een stuk langer was dan de vorige club waar ze waren, dat was ook niet zo gek aangezien het nu later op de avond was en deze club was duidelijk populaider dan de club waar ze eerst waren. Het zag er luxer uit met witte muren en zwartte pilaren, maar de drukte kwam ook nog van pas. De bewaker die bij de ingang stond zou nooit bij iedereen gaan vragen om hun ID. Met wat geluk zouden ze weer binnen komen zonder dat ze hun ID hoefde te zien. En ja hoor, voordat Nurea het door had, stond ze alweer tussen de zwetende mensen.

[flut >.>]

Nurea moest kort grijnzen, vast omdat ze er alle bij uitzagen alsof ze nog wel meer wouden wat eigenlijk ook zo was. De jongen in het steegje had haar ergste honger getemperd, maar haar zin gegeven in meer. "Let's go then," sprak Nurea en ze grijnsde weer breed naar Willow, een klein zelf ingenomen lachje sierde ook Willow's lippen. Gewillig volgde ze haar door de straten van de stad. Op het eerste zicht was er niks bijzonders te bespeuren, ze moesten meer naar het centrum toe gaan wouden ze een goeie club vinden. De ene waar ze juist vandaan kwamen, zou niks vergeleken zijn met die meer richting de stad. Hier was het een beetje te verlaten, ook al liepen er wel genoeg mensen nog rond op straat. Nooit alleen altijd in groepjes. Ze kon ze het niet kwalijk nemen, het was laat op de avond en je wist nooit wat er rondliep op straat en wat je zou kunnen overkomen in een steegje. Ook al wisten de mensen niks af van het bestaan van vampiers, ze beleven een zekere angst hebben in het donker.

Samen liepen ze nog wat verder door de straten, opzoek naar een geschikte locatie. Het handigste waren steegjes achter een club of ernaast, door konden ze ongestoord hun gang gaan. Opnieuw liepen ze een groepje jongeren voorbij, Nurea negeerde ze ook in de wetenschap dat je midden op straat van niemand kon gaan drinken. Onbewust liet Willow haar ogen over het groepje glijden, deze keer waren het zowel meisjes als jongens. De meeste jongens werden hard afgeleid door hun vriendinnetjes die als boa's rond hun nek hingen. Maar toch konden ze het niet laten om Nurea en Willow aan te staren toen ze voorbij liepen. Een rood harig meisje sloeg bezittireg haar armen rond de nek van een jongen, die meer in de schaduw van het groepje had gestaan. Willow fronste kort, die had ze niet opgemerkt. Ze keek wat meer op en opeens leek ze recht in donkere ogen te staren, de blik hield haar gevangen. Het rood harig meisje kreeg geen enkele aandacht meer, met een venijnige blik richting Willow droop ze af. Willow trok zich niks aan van de menselijke jaloezie, haar aandacht ging helemaal uit naar de jongen met de donkere blik. Zijn ogen leken wel zwart, maar haar scherp zicht vertelde haar dat het donkerbruine ogen waren. Hij had een aantrekkelijk gezicht, hij kon zo op de cover van een blaadje staan voor het bad boy type. Kort liet ze haar blik over zijn lichaam glijden, daar leek hij ook perfect te zijn. Als ze niet beter wist zou ze denken dat hij een vampier was. Maar de mooie jongen van een jaar of 19 was absoluut menselijk, ze rook het en zijn geur was amper te verdragen. Als ze net niet had gedronken in het steegje had ze deze jongen aangevlogen, met moeite kon ze haar blik van hem afhouden. Kort likte ze langs haar zachtroze lippen, ze dwong zichzelf niet meer om te kijken. Zijn donkere blik bleef haar achtervolgen, wat ze ook deed. Ze wou hem, maar toch vermaande ze zichzelf. Zo zou ze hem weer vergeten zijn, Nurea leek ondertussen een club op het oog te hebben. Nog steeds met de jongen in haar gedachten volgde ze haar naar de lange rij, het schoot wel goed op iets wat ze fijn vond. Op z'n nachten had ze weinig geduld. En de jongen had al haar dorst doen terug keren.

De club was veel beter dan de andere, de bas maakte duidelijk dat ze goed los zou kunnen gaan. Maar deze keer wou ze het langzamer aan pakken. Ze was geen jonge vampier, ze kon haar dorst heel goed in de hand houden. De week school zonder bloed had dat wel duidelijk gemaakt. Ook hier geraakten ze alle bij binnen zonder problemen, de club was groot. Je kon al snel iemand uit het oog verliezen, dus bleef Willow toch maar bij Nurea. De mensen hadden het duidelijk naar hun zin, iedereen ging los op de dansvloer zelf diegene die er niks van bakten. Al snel kregen ze weer een overvloed van aandacht, jongens boden hun drankjes aan en wouden Willow op de dansvloer krijgen. Na haar vijfde glas gaf ze toe. Ze was nog lang niet dronken, wat de jongens wel raar vonden. Zonder veel moeite bevond ze zich al snel tussen de menigte, ze danste zowat met iedereen die er lekker uitzag en rook. Wat Nurea deed wist ze niet, en het was hopeloos om haar te zoeken in de menigte, ze was te klein. Opeens drong er een verukkelijke geur haar neus binnen, het volgende moment voelde ze een ander lichaam tegen haar aan. De warmte en geur van de persoon, deed het vuur in haar oplaaien. Ze hoefde haar ogen niet te openen om te weten wie het was, de jongen met de donkere blik op straat danste met haar. Zijn lichaam leek haar lichaam overal te raken terwijl ze bewogen op de muziek. Uiteindelijk keek ze na het tweede nummer naar hem op, hij had pikzwart en warrig haar wat echt sexy was. Ze kon zijn blik niet plaatsen, het had gewoon iets mysterieus. Om niet weer in zijn donkerbruine blik te verdrinken, keek ze toch de ruimte eens door opzoek naar de bekende blik van Nurea.