Fucking bored [Kua]

De nacht was gevallen, maar Bryce was niet waar hij volgens de regels hoorde te zijn. Hij lag languit op zijn rug onder een van de enorme eiken aan de kant van het meer. Hij ogen waren gesloten, maar hij was wel degelijk alert. Alert, maar niet gespannen. Natuurlijk, ook onder de vredige sterrenhemel konden problemen ontstaan, maar Bryce betwijfelde of er hier iets of iemand kwam met de intentie voor problemen te zorgen. Misschien een incidentele verwarde pedo of zo, dacht hij met een kleine grijns.
Hij luisterde naar de geluiden om hem heen. De wind deed de bomen zacht ruisen.
Hij was eigenlijk niet eens zo'n enorm natuurmens, hij ging liever uit dan dat hij wandelde, maar toch vond hij dit wel even leuk. Eens iets anders. Bryce hield er wel van om af en toe iets nieuws te proberen.
Na een poosje kreeg hij een idee. Het was lekker weer, so why the fuck not? En al dat stil liggen werd ook saai. Hij had afleiding nodig.
Hij stond op en trok zijn shirt, schoenen en broek uit, tot hij in slechts zijn boxer stond.
Hij liet naar het water en stapte er zonder aarzeling in. De temperatuur viel hem alles mee, maar dat had wellicht te maken met wat hij was, want echt warm was het niet.
Dingen als dat er misschien glas of blik op de bodem kon liggen kwamen niet bij Bryce op, dat soort voorzichtigheid was niet zo aan hem besteed. Hij was niet iemand die alle mogelijke consequenties over dacht. Goed, extreem roekeloos was hij ook niet, maar verstandig was anders.
Hij waadde verder tot hij er tot aan zijn heupen in stond. Het was zo wel iets frisser en onbewust spanden zijn buikspieren zich even aan.
Hij boog voorover en liet zich verder in het water zakken. Met een paar krachtige slagen schoot hij een stuk vooruit. Hij zwom zo een poosje rond door het donkere water, tot hij daar genoeg van kreeg en zich gewoon rustig op zijn rug liet ronddrijven.
Hoewel hij hier niet vaak kwam was het ook niet de allereerste keer. Enkele maanden terug, toen het voor mensen nog verdomd koud was geweest, had hij het ook gedaan. Zelfs voor een vampier was het toen een slecht idee geweest, maar het had ook zijn charme gehad; de extreme temperaturen gaven het juist iets waardoor Bryce het wilde proberen.
Hij zwom na een poosje terug naar de kant, om daar aan de rand van het water op zijn rug te gaan liggen, met zijn armen onder zijn hoofd gevouwen.

In een regelmatig en sierlijk loopje liep Kua door het bos heen. Haar voetstappen waren nauwelijks te horen en ze leek dan ook over de grond heen te zweven. Haar licht blauw geverfde haren danste over haar schouders heen en een glimlach lag rond haar roze getinte lippen. Haar ogen keken twinkelend rond en een roze koptelefoon hing over haar oren heen. In haar oren dreunde metal muziek, wat waarschijnlijk ook nog wel om haar heen was te horen. Ze was met gemak langs de dormhead geglipt en begaf zich zoals gewoonlijk buiten in de nacht. Kua was nieuw op White Paper Moon en had zelf nog geen flauw idee hoe de lessen eruit zagen. Ook had ze nog geen contact gelegd met andere leerlingen, maar daar ging ze ook niet voor. Ze moest het in eerste instantie niet zo hebben van medeleerlingen, maar wist dat ze toch ooit wel eens moest praten met iemand anders en daarbij kwam dat het misschien wel heel gezellig kon worden. Met een iets beter humeur trippelde Kua verder. Ze keek omhoog naar een grote boom en kwam tot een halt. Met een paar soepele bewegingen kwam ze uiteindelijk boven in de boom terecht. Vanaf hier had ze een prima uitzicht over wat er komen zal. In de verte zag ze een meer liggen. Haar ogen fonkelde kort op en uiteindelijk snelde ze zich door de bomen heen richting het meer. Plots viel haar oog op iemand en kwam ze haast piepend tot een halt. Een jongen was aan het zwemmen in het meer. Welke gek ging nou zwemmen in het weer terwijl het haast vroor. Ze bekeek de jongen wat beter en ontdekte toen de perfecte vormen van zijn lichaam. Een mens kon nooit zo perfect zijn, dat moest een vampier zijn. Kua glimlachte lichtjes, waarna ze de bomen uit sprong en richting de jongen liep die inmiddels uit het water was gekomen en ging liggen op het gras. Met een pretbek ging Kua boven de jongen hangen. Ze grinnikte en ging toen voor de jongen zitten in een kleermakerszit. "Badass dat je bent. Ik ben nieuw, maar weet de regels wel. Wie ben jij?" vroeg Kua met een grijns en keek hem ietwat uitdagend aan.

Rustig ging de borstkas van de gespierde jongen op en neer terwijl lag te genieten van het feit dat hij gewoon kon doen en laten wat hij wilde, kon gaan en staan waar hij wilde. Niemand behalve de zon die hem ergens van weerhield.
Hij hoorde lichte voetstappen en trok lichtjes zijn wenkbrauwen op, zonder op te kijken.
Dat bleek ook niet nodig want kort daarop hing een vrolijk ogend gezicht boven hem.
"Badass dat je bent. Ik ben nieuw, maar weet de regels wel. Wie ben jij?"
"Dank je, Nieuw," zei hij met een kleine grijns, al klonk zijn stem haast onverschillig. Bryce had zelden een boodschap aan vreemden. Loom ging hij iets rechter op zitten, ervoor zorgend dat hij haar geen kopstoot gaf.
"'k ben Bryce, niet zo nieuw," zei hij toen laconiek. Hij nam haar op. Ze leek hem een soortgenoot, of hij moest zich wel heel erg vergissen. Verklaarde waarom ze er verdomd goed uitzag. Toch haalde ze het niet bij Nurea. Iemand die objectief was zou zien dat er het een en ander in Bryce gaande was wat zijn oordelingsvermogen beïnvloedde, maar hijzelf was zo gewend dat weg te drukken, dat hij er eigenlijk totaal geen aandacht op sloeg. Bryce was niet objectief over zichzelf, loog meer tegen zichzelf dan de gemiddelde tiener met een eetstoornis.
Dát wist hij ergens dan weer wel. Maar het boeide hem niet. Hij leefde zijn leven zoals hij dat zelf wilde.
"Dus, wat brengt jou hier?" vroeg hij nonchalant. Hij ondernam geen stappen zich aan te kleden. Voor zijn lijf schaamde hij zich niet, hij had het niet koud en wat beschaafdheid betrof.. Ach, fuck beschaafdheid.

Kua begroette de nog vreemde jongen voor haar zoals ze dat bij elke vreemde deed. Nou ja, niet bij elke vreemde. Soms had ze de neiging om vreemde mensen meteen leeg te zuigen, maar aangezien deze 'vreemde' één van haar soort was, ging dat lastig. "Dank je, Nieuw," sprak de jongen met een grijns, maar klonk onverschillig. Kua grijnsde terug, kon wel tegen een grapje. Kua knikte eens als een 'you're welcome' en liet toen haar poezelige kontje neer glijden in het vochtige gras."'k ben Bryce, niet zo nieuw," stelde de jongen zich voor nadat hij loom recht op was gaan zitten. Kua knikte kort. Bryce, ze herhaalde de naam een paar keer in haar hoofd en merkte toen dat ze hem eerder had gehoord. Ze groef even in haar hersenpan en herinnerde zich toen waar en wanneer ze hem had gehoord; het was gisteravond geweest. Ze had de dormhead zien praten met de headmaster van de school. Ze hadden het over ene Bryce en Nurea. Veel had Kua er niet van opgevangen, maar het was niet in positieve zin. Nieuwsgierigheid begon bij Kua te knagen, maar ze liet dat voor wat het was. Ze wist dat haar nieuwsgierigheid een slechte punt van haar was, dus probeerde ze dat voor het grootste gedeelte te onderdrukken. "Dus, wat brengt jou hier?" vroeg Bryce nonchalant. Kua haalde onverschillig haar schouders op. "K'heb het niet zo met regeltjes. Ik doorbreek ze liever dan dat ik me er aan hou," zei Kua en liet toen haar blik glijden over Bryce heen. Hij zag er helemaal niet verkeerd uit, maar dat was haast normaal voor een vampier zijnde. Kua haar blik gleed af naar het hoopje kleren achter Bryce. Ze had even de neiging om die te pakken, maar hield zich in. Ze grijnsde kort. Haar tijd zou nog wel komen. Ze richtte haar aandacht op Bryce en dit keer alleen op zijn gezicht. "Ken jij ene Nurea?" vroeg Kua en kon haar nieuwsgierigheid gewoon niet meer voor haar houden. Ah well, ze zou wel zien hoe Bryce erop reageerde. Heel erg kon het niet zijn. Ze vroeg immers alleen maar of hij iemand kende.

Haar antwoord deed hem grijnzen. Net als hij dus. Goed, hij legde er niet zo de nadruk op, maar ach, als ze graag de rebel uithing hield hij haar niet tegen. Hij stoorde zich eerder aan het tegenovergestelde type, het soort dat niet begreep hoe je regels in godsnaam kon breken.
Het ontging de jonge vampier niet dat ze hem bekeek op een manier waar hij redelijk bekend mee was en hij grijnsde even. Een grijns die iets breder werd toen Kua naar Nurea vroeg. Nurea. Een van de weinige vampiers hier die hij echt mocht.
“Ja, we zijn laatst een nachtje uit geweest,” zei hij luchtig. Hij keek haar recht aan.
“Vanwaar de vraag?” vroeg hij, op een toon die verried dat het antwoord hem niet van levensbelang was. Milde nieuwsgierigheid was de beste beschrijving wellicht. De reden was simpel; er werd genoeg over hem gepraat, en vast ook over hem en Nurea, aangezien ze geen van beiden modelleerling gedrag vertoonden. Bryce was het gewend, het middelpunt van negatieve aandacht zijn. Hij deed waar hij zin in had en kwam ermee weg.
Hij nam Kua keurend op. Hij begon de indruk te krijgen dat ze, net als Nurea, een meid was die niet teveel waarde hechtte aan normen en waarden zoals de samenleving die kende; niet iemand die snel oordeelde. Hij kon het mis hebben, maar hij had niet de indruk er heel erg ver naast te zitten.

Al snel vroeg Kua aan Bryce of hij ene Nurea kende. “Ja, we zijn laatst een nachtje uit geweest,” antwoordde hij luchtig. Bryce keek haar recht aan. Kua knikte kort en liet haar blik eens naar links glijden waar het water in kleine rustige golfjes heen en weer gleed. “Vanwaar de vraag?” vervolgde Bryce. Kua richtte haar aandacht weer op Bryce en keek nog eens naar het hoopje kleren, waarna hij in zijn ogen keken en kort grijnsde. "Ik heb bepaalde mensen horen praten over jullie," Zelf was ze niet het type dat alles en iedereen in de gaten hield en graag over iedereen roddelde om hen zo in haar macht te krijgen. Nee als ze macht wou, kon ze dat wel op een andere manier krijgen. Ook was ze niet zo iemand die anderen ging verlinken, daar bereikte je ook niet veel mee. Kua bleef er dan ook niet te lang bij hangen. "Ik denk dat je wel binnenkort een gesprek met de hoofdmeester kan verwachten. In ieder geval met de dormhead. Ik heb gehoord dat die niet zo blij was met de daden de je had gedaan." Kua haalde even onzichtbaar haar schouders op. "Maar wat boeit mij dat. T'is haast al oud nieuws en ik weet ook al bijna wel zeker dat jij het allang wist," sprak ze en wuifde met die woorden het hele onderwerp weg. Een glimlach kwam op haar gezicht. Het was niet per se een vriendelijke glimlach of een typische. Het was een glimlach waar Kua veel mee rond liep. Het kon in een paar seconden in een grijns veranderen of angstaanjagend gezicht. Kua grijnsde kort bij die gedachtes. Plots kreeg ze een idee en ging dan ook wat rechter op zitten. "Zeg Bryce, veel erger kan je het toch niet maken?" vroeg Kua op een licht mysterieuze toon. "Ik ben hier nieuw, dus wat dacht je ervan als jij mij hier de leuke uitgaansplekken laat zien?" stelde Kua voor en grijnsde lichtjes. Veel andere leerlingen die in hetzelfde als zij geïnteresseerd waren had ze nog niet gezien. Dus ze moest deze kans grijpen.