Were keep asking for trouble. [&Kyte]

Dylan had een van zijn vrienden op gebeld zodat ze hem en Kyte op konden komen halen. Weg van die plek. Hun thuis die nu hun thuis niet meer was. Hun vader wilde niets meer met hun te maken hebben. Dylan vond het prima. Als hij hun liefde niet kon accepteren dan was het gewoon klaar. Dylan was 19. Hij kon wel zonder de zorg van zijn ouders. Hij had Kyte en zijn vrienden. Dat was al wat hij nodig had. Zijn vrienden zouden altijd wel voor hun klaar staan. Dit omdat ze dan ook wel wisten dat ze het niet zo makkelijk hadden met hun ouders. Echter wisten ze niet precies waarom. Dylan had af en toe wel wat verzonnen. Hij kon ze immers niet vertellen dat hij iets met zijn broertje had. Maar dat hoefde ook niet. Zijn vrienden zouden hem hoe dan ook toch wel geloven, wat hij ook maar vertelde. Dylan toonde het dan ook niet in zijn houding als hij loog. Bewust voelde hij zich er eigenlijk ook niet slecht over. Hij deed wat het beste was voor Kyte en hem, dat was al waar hij om gaf.
Nu, een week later, besloot Dylan zijn vrienden te bedanken voor hun hulp. Ze hadden immers mee geholpen aan het terug pakken van die groep die Kyte toen hadden gepest en nu dan weer hadden ze hen opgehaald uit hun geboorte stad. Zo wie zo had Dylan wel zin in een feestje. Dansen en drinken. Helemaal los gaan. Zo kwamen ze op deze avond. Met ze allen liepen zo over straat. Bij zich had Dylan Kyte. Hij had een arm om zijn schouders heen. Maar dat was voor de vrienden groep heel normaal. Ze zagen het meer als bescherming en het feit dat ze broers waren dan dat er ook echt iets tussen hen speelde. Een brede grijns sierde de mond van Dylan. Ja hij had altijd wel zin in uit gaan. Dit was echter de eerste keer dat Kyte met hen mee ging. Maar het zou vast wel goed komen. Dylan keek even om naar zijn vrienden. ''Ready to party!?'' Riep hij enthousiast terwijl ze al op de discotheek af liepen. ''Yeah!'' Riepen ze allemaal enthousiast waarna ze dan ook begonnen te lachen en met elkaar verder praatte. Dylan keek opzij naar Kyte. ''Your gonna have much fun tonight lil bro'' Zei hij met een lichte grijns tegen hem. Ze konden dan niet al te close wezen, het kon alsnog wel gezellig zijn. Zo gingen ze met z'n allen de discotheek in waarna ze al snel door liepen naar de bar toe. Daar bestelde ze wat te drinken, allemaal alcoholische dranken. Dylan bestelde dan ook wat. ''Let me taste you something nice'' Zei Dylan kalm tegen Kyte waarna hij hem ene glas uit reikte. Het was een gemixte drank met safari in. Het was zoet en net frisdrank eigenlijk. Een goeie drank voor Kyte om mee te beginnen dacht hij zo.

Eindelijk was Kyte weg gehaald bij die 'gevangenis'. Nu had had dan ook wel gemerkt hoe erg hij Dylan had gemist. Hij was echt blij dat hij weg was bij hun huis. Nou ja, hun thuis kon je het niet meer noemen. Zijn vader had hem praktisch uit huis gezet toen Kyte besloot om met Dylan mee te gaan. Veel problemen had hij er niet mee. Zoveel deden zijn ouders toch niet. Hij had genoeg aan Dylan en ook zijn Dylan zijn vrienden die inmiddels nu ook zijn vrienden waren. Ze waren misschien wat ouder, maar hij kon het goed met ze vinden. Hij had ook gehoord van Dylan dat zijn vrienden op waren gekomen voor hem toen hij in elkaar was geslagen. Hij was ze dan ook erg dankbaar en nu kwam er nog wat bij. Hun vrienden hadden hen opgehaald bij hun oude thuis en weer mee genomen naar de White Paper Moon academie. Net zoals Kyte, was ook Dylan hun vrienden dankbaar, zo kwam het dat ze uiteindelijk met ze alle naar een discotheek gingen. ''Ready to party!?'' riep Dylan enthousiast. Iedereen reageerde er dan ook weer enthousiast op, net zoals Kyte. Hij was wel vaker uit gegaan, niet zo vaak of lang en al helemaal niet met zijn broer. Hij had er dan nu ook wel zin in. Hij wist hoe Dylan eruit zag als hij uit was geweest, aangezien hij hem wel een paar keer dronken mee had gemaakt. Kyte was niet van plan om te veel te gaan drinken, maar hij zou niet het schijnheilige broertje spelen. Kyte keek even kort naar de arm van Dylan die om hem heen lag, een lichte glimlach begon rond zijn lippen te sieren. Al snel ving hij Dylan zijn blik op en zag hij de grijns rond zijn lippen. Zo veranderde de glimlach bij Kyte ook in een glimlach. ''Your gonna have much fun tonight lil bro'' zei Dylan. Kyte grinnikte kort. "O I will," zei Kyte en een lichtte uitdagende twinkeling rustte in zijn ogen. Ze konden dan niet al te close zijn, maar ze zouden het vast wel gezellig hebben. Ze liepen met z'n allen de discotheek in, waar ze meteen naar de bar liepen. Waar Kyte totaal geen probleem mee had. Hij wou wat bestellen, maar Dylan was hem voor. ''Let me taste you something nice'' sprak Dylan, terwijl hij hem een drankje overhandigde. Kyte rook er kort na. Het rook zoet en toen Kyte een slokje ervan nam, proefde het net als frisdrank. Hij nam dan ook gelijk wat meer slokken, waarna hij al snel merkte dat er wat alcohol in zat. Niet dat hij daar een probleem mee had. Een grijns sierde rond zijn lippen, terwijl hij zijn glas immers al weer los had. Hij wenkte Dylan hem te volgen op de dansvloer. Daar bewoog zijn lichaam op het ritme van de muziek. De muziek drong sterk tot hem door en de bas was nog sterk na te voelen. Na een tijdje had Kyte een droge mond en had hij zweet op zijn voorhoofd staan. Hij liep richting de bar, waar hij hetzelfde bestelde als voorheen en dat ook zo snel naar achter goot. Daarna ging hij weer de dansvloer op. Het duurde niet lang of hij liep alweer naar de bar toe om daar weer een glas op te halen. En weer één. Zo had hij al snel een paar glazen op en voelde hij zich dan ook al wel wat licht duizelig. De muziek kwam wat minder goed door en zijn blik was ook al wat glazig, echter maakte hij zich er nog niet druk om. Plots voelde hij een hand op zijn schouder. Hij dacht dat het Dylan was, maar toen hij zich wankelend omdraaide, stond daar Adam. Een van z'n vrienden. "Heeeee Adaam," zei Kyte lang en grinnikte wat erna. "Hee, could I speak you?" vroeg Adam, die duidelijk nog niet dronken was. Kyte grinnikte, waarna hij overdreven knikte. Adam pakte zijn hand vast, waarna hij hem weg leidde uit de mensen massa. Plots plantte Adam Kyte tegen de muur aan. "Wohooo, Easeeeyyy," sprak Kyte en grinnikte nogmaals. Plots was Adam wel heel dichtbij. "It's maybe not the best time to tell this but," begon Adam. Kyte keek hem licht vragend aan, terwijl een grijns rond zijn lippen lag. "I love you," zei Adam plots. Kyte zijn ogen verwijdde zich. Hij wist wat de woorden betekende, maar het kwam niet helemaal tot hem door. Het enige wat hij wist wat je deed als je van iemand hield, was zoenen. Dus zo kwam het dat Kyte zich naar Adam toe boog en hem zo begon te zoenen. Zich nauwelijks bewust van wat nou echt aan de hand was.

Als een hechte vrienden groep betraden ze het terrein van de discotheek. Ze liepen naar binnen en baanden zich een weg door de mensen massa heen naar de bar toe. Eenmaal daar werden er gelijk al alcoholische dranken besteld. Zo besloot Dylan, Kyte ook wat te laten proeven. Hij kwam algauw bij de sterke drank safari. Hij mocht dan wel sterk zijn hij bevatte niet zo'n sterk brandend gevoel waardoor het net leek alsof het gewoon frisdrank was. Dylan rijkte hem het glas aan waarna Kyte deze dan ook nam en er vervolgens een slokje van nam. Het leek er op dat hij het lekker vond aangezien Kyte al snel meer slokken nam van het drinken. Dylan grinnikte even waarna hij zelf dan ook een slok van zijn drinken nam, een groot glas vol met bier. Na een fikse slok genomen te hebben ging zijn blik weer naar Kyte die dan ook al een grijns op zijn mond droeg. Iets wat Dylan nog breder liet grijnzen. Ja zijn broertje zou het uitgaansleven met zijn vrienden groep zo wel ervaren. Dylan nam nog een slok van de bier terwijl Kyte hem wenkte naar de dansvloer. Dylan schoot hem gelijk achter na met glas en al. De vrienden groep kwam zo dan ook al snel op de dansvloer te staan en zo dansten ze gezellig met elkaar. Dylan nam af en toe een slok van zijn drinken die hij mee had genomen. Het leek dan ook haast wel alsof ze er gewoon op gebrand op waren om dronken te worden. Zodra hun glazen leeg waren gingen ze dan ook weer opnieuw naar de bar om drinken te halen. Het ging wel een tijdje door met het drinken. Echter was er één iemand van de groep die minder met drank bezig was en zijn aandacht op een van hen had gevestigd maar dat leek niemand in de gaten te hebben. Dylan lette nu dan ook wat minder op zijn broertje. zijn vrienden bleven immers ook wel om hem heen dus het zou wel goed komen. Althans daar ging hij vanuit. Zo ging hij de dansvloer op terwijl een van de meisjes van zijn vrienden groep tegen hem aan kwam dansen. Breed grijnzend ging Dylan er op in. Het betekende dan ook niets. Het was gewoon voor de lol. Maar doordat hij zo bezig was daarmee had hij niet in de gaten dat Adam Kyte met zich mee nam. Adam was dan ook niet dronken geworden, dit omdat hij Kyte iets wilde vertellen. Misschien was het ook maar beter dat Dylan daar niets van zou merken.
Na een tijd gedanst te hebben met een van zijn vriendinnen liep hij naar de bar. Hij bestelde opnieuw een biertje. Kalm nam hij er een slok van terwijl hij zich omdraaide en tegen de bar aan zette. Zijn blik gleed over de mensen heen. Echter miste hij algauw iemand. Kyte.. Waar was Kyte? Lichtjes wankelde Dylan wat. Hij was dan ook wel aardig dronken, misschien zag hij gewoon niet goed genoeg. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes om scherper te kunnen zien maar nee, Kyte was nergens te bedenken. Gelijk keek hij verder de club rond waarna hij het glas bier liet voor wat het was en zich een weg tussen de dansende mensen door begon te banen. Af en toe probeerde een meisje hem dan ook uit te nodigen om te gaan dansen maar daar ging hij niet op in. Hij moest zijn broertje zien te vinden. Hij kon toch niet zo maar weg zijn gegaan van hen? ''Kyte!?'' Riep hij dan ook eens de mensen massa in maar nergens vandaan kreeg hij reactie. Dylan snapte er niets van. Uiteindelijk was hij dan de mensen massa voorbij. Weer keek hij in het rond. Echter stopte zijn zoekende blik al snel bij de persoon die hij wilde vinden. Echter had hij hem niet willen vinden in deze positie.. Kyte stond te kussen met Adam!? Nu hij er zo over nadacht, nee Adam had er ook niet bij gestaan maar omdat hij zo met zijn broertje bezig was had hij daar niets van gemerkt. Dylan voelde hoe een brandend gevoel van woede in zijn lichaam ontstond. Zijn handen balde zich tot vuisten en de spieren in zijn armen begonnen zich aan te spannen. Plots rende hij op de twee af waarna hij Adam met een ruk bij Kyte weg trok en hem een fikse stomp tegen zijn kaak aan gaf. ''You facking bastard, keep your hands of Kyte'' Sprak Dylan kil waarna hij Adam algauw een tweede klap verkocht. Langzaam aan begonnen ze de aandacht van de menigte te trekken.

Eenmaal in de discotheek, kreeg Kyte al snel een drankje aangeboden, niemand minder dan zijn broer. Hij vertrouwde er dan ook op dat het wel lekker zou zijn en toen hij dan een slokje van het drinken nam, vond hij het inderdaad lekker. Al snel volgde er dan ook al een paar nieuwe slokken en was het glas al snel leeg. Hij nam zijn broer mee de dansvloer op, waar hij dan ging dansen met z'n vrienden en Dylan. Al snel had Kyte meerdere glazen op en kon hij zeker niet meer helder na denken. Hij had blosjes op zijn wangen en glazige ogen. Hij zag dan ook totaal niet helder. Hij kon alleen nog maar de mensen voor hem herkennen. Een paar meiden waren tegen hem aan het dansen, waar hij totaal geen problemen mee had, nu al helemaal niet. Hij dacht ook gewoon niet na bij wat hij deed. Nee zijn hersens hadden zich haast helemaal uit geschakeld en zijn lichaam handelde bij zichzelf. Kyte vond het allemaal best. Hij had immers een leuke tijd en daar ging het om. Echter was hij zijn broer al snel kwijt geraakt, niet dat hij daar zoveel moeite mee had. Hij zou hem wel weer zien en tot nu toe kon hij zich wel mooi vermaken met de meiden. Echter moesten die even wachtte toen hij plots gestoord werd door Adam. Wankelend draaide Kyte zich om en sprak dan ook zijn nam lang uit, waarna hij grinnikte. Ja, hij was dronken. Adam vroeg hem of hij even met hem kon praten. Kyte knikte over dreven en werd al snel door Adam begeleid naar de muur. Wat verbaasd voelde hij hoe al snel de muur tegen zijn rug aan stond. Hij zei Adam dan ook om rustig te doen, nog steeds op een rare manier. Echter negeerde Adam dat en begon hij tegen hem te praten. Kyte keek hem licht vragend aan, terwijl een grijns rond zijn lippen lag. Plots zei Adam hem dat hij van hem hield. Kyte wist wat de woorden betekende, maar het drong niet helemaal tot hem door. Hij wist alleen wat je meestal deed als iemand van je hield, dus Kyte boog naar Adam toe en begon hem zo te zoenen. Het was niet hetzelfde als met iemand anders, maar Kyte kon die gene niet meer herinneren. Waar hij normaal altijd dit soort dingen mee deed. Adam leek eerst wat verward te zijn, maar zoende Kyte al snel terug. Zo stonden ze even, totdat Adam plots van hem werd afgetrokken. Kyte opende vragend zijn ogen en keek naar die gene die tot zijn verbazing Adam sloeg. ''You facking bastard, keep your hands of Kyte'' riep die gene en sloeg hem daarna nogmaals. Wankelend rende Kyte naar die persoon en kwam voor hem tot een halt. Toen herkende hij de persoon. "Hoh! Dylan!" riep Kyte vrolijk en legde zijn armen om de hals van Dylan. Nu wist hij dan ook weer dat hij normaal altijd met Dylan stond te zoenen, in plaats van met Adam. Was het dan echt zo aardig? Zo kwam het dat Kyte al snel dichterbij Dylan zijn gezicht kwam en zoende hem zo al snel. Niet door dat er al veel mensen naar hun zaten te kijken. Ja, dit was toch wel wat anders, maar wat was er anders? Kyte had maar half door dat Dylan boos was op Adam. Hij had duidelijk gezien dat hij hem had geslagen, maar snapte de mening er niet meer van. Hij trok zich weer los van Dylan en liep wankelend richting Adam. Hij keek hem even bedenkelijk aan toen hij wat bloed zag op z'n gezicht. Kyte haalde zijn schouders op en begon hem toen weer te zoenen. Ja, dit was anders. Maar minder of beter? Hmm, misschien moest hij dan maar weer kijken hoe het bij Dylan was.

Het warme gevoel van het dronken zijn begon te borrelen. Borrelde op tot woede. Pure woede voor het geen wat hij zag. Adam die zijn Kyte zoende. Dylan snoof eens terwijl zijn blik compleet veranderde naar een kille. Plots schoot Dylan op hen af waarna hij Adam bij Kyte weg trok. Hij was kwaad, echt kwaad. En die woede uitte zich goed want gelijk gaf hij Adam twee stoten tegen zijn kaak. Hij riep vervolgens naar hem dat hij bij Kyte uit de buurt moest blijven. Hij zag de verbaasde blik op zijn gezicht terwijl een straaltje bloed langs zijn gezicht gleed. Dylan snoof eens. Ja daar kon hij best meer van krijgen. Dylan wilde dan ook weer op Adam af stappen. Er voor zorgen dat hij voorgoed bij Kyte uit de buurt zou blijven. Echter werd hij opgehouden. Plots verscheen Kyte voor hem en riep hij vrolijk zijn naam uit waarbij hij zijn armen om zijn hals plaatste. Dylan keek wat verbaasd naar Kyte. Waarom was hij zo vrolijk? Had hij niet in de gaten wat er gaande was? Dylan was dan toch misschien weer wat meer bij zinnen dan Kyte. Maar door zijn vele avonden feesten kon Dylan nu dan ook wel beter tegen drank. Het duurde wel even voordat hij dronken was, nu was hij al aardig dronken maar wist hij voor de helft nog wel wat hij deed. Zeker dit moment kwam maar al te goed bij hem aan.
Dylan keek Kyte met een wat strakke blik in de ogen aan. Hij moest er niets van hebben dat Kyte nu zo dicht bij hem stond. Immers had hij net zo goed bij Adam staan zoenen. Dylan wilde Kyte dan ook van zich weg duwen maar op dat moment kwam Kyte zijn gezicht wel erg dichtbij. Het duurde daarna niet lang of Dylan voelde Kyte zijn lippen op die van hem. Dylan plaatste zijn handen tegen Kyte zijn boven armen terwijl hij zijn ogen dicht kneep. Hij wilde dit nu niet, hij wilde Adam af maken. Dylan pakte Kyte zijn armen wat strakker vast. Wilde hem van zich weg duwen, maar aan de andere kant. Het voelde zo fijn. Die zachte bekende lippen van Kyte. Hij wilde er des te meer van. Ondertussen kwamen hun vrienden groep erbij en keek mensen daar buiten ook naar het gebeuren. Zodra Dylan dat in de gaten had dacht hij Kyte wel weg te kunnen duwen maar nee, Kyte ging vanzelf al van hem weg. Echter werd de situatie er daardoor niet beter op. Nee Kyte liep terug naar Adam toe. Vervolgens begon hij hem weer te zoenen. Dylan zijn ogen verwijdde even. Waar was Kyte ooit mee bezig? Deed hij dit nu expres of was hij echt zo dronken dat hij gewoon niet meer wist wat hij deed. Langzaam aan veranderde Dylan zijn blik weer in een kille, niet alleen dat. Het was bijna moordlustig hoe hij keek. Dylan zijn adem haling begon sneller te gaan. ''I kill you.. i facking kill you!'' Riep hij kwaad waarna hij op de twee af stormde. Hij duwde Kyte bij Adam vandaan waarna hij Kyte gelijk weer een stoot in zijn gezicht gaf. Gelijk volgde er meerdere stoten. Hij sloeg hard, en bleef maar door gaan. Alsof hij echt van plan was om Adam te vermoorden. Hij trok het gewoon niet meer. Hij zou Kyte niet van zich af genomen laten worden. Al leek het nu net alsof Kyte het allemaal zelf ook maar best vond. Iets wat Dylan des te meer brak. Ondertussen hadden ze nu de aandacht van iedereen. Uitsmijters kwamen gelijk de discotheek binnen en trokken Dylan bij Adam weg. ''Let me go!'' Riep Dylan kwaad terwijl hij zich los probeerde te trekken. Hij was sterk, erg sterk. Maar net niet sterk genoeg om te kunnen ontsnappen van twee grote breed geschouderde uitsmijters. Dylan werd de discotheek uit getrokken en vervolgens weg geduwd van de ingang. ''Je bent hier niet meer welkom de komende dagen, koel eerst maar eens af'' Sprak een uitsmijter kalm. De andere grijnsden eens terwijl ze Dylan goed in de gaten hielden. Dylan wist zichzelf nog net wankelend recht te houden. Hij keek om naar de uitsmijters en snoof eens. Het zweet stond hem op het voorhoofd terwijl zijn handen nog tot vuisten gebald waren. Hij wilde terug naar Kyte, maar aan de andere kant.. Als Kyte steeds met anderen zou gaan lopen zoenen.. Dylan klemde zijn kaken op elkaar terwijl hij zijn ogen erbij dicht kneep. Uiteindelijk draaide hij zich om en liep hij weg van de club. Hij had er niets meer te zoeken. Nu dacht hij ook even niet meer aan Kyte hoe hij terug bij de academie zou komen, hij zou vast wel opgevangen worden door zijn vrienden.

Adam had gezegd dat hij van Kyte hielp. Kyte was niet meer helder en ging er maar op in met een kus. Het voelde niet als veel bijzonders. Toen hij het met iemand anders deed voelde het veel fijner aan. Maar wie was die gene ook alweer? Toen Adam plots van hem werd afgetrokken keek Kyte licht verbaasd op. Hij zag hoe iemand Adam een klap verkocht. Kyte liet het links liggen, wist dan ook niet wat het betekende en liep naar die gene toe die hem een klap had verkocht. Hoh, Dylan. Zodra hij dat besef kreeg zei het dan ook meteen. Dylan leek niet echt op hem gesteld te zijn nu, maar daar dacht Kyte niet aan. Het drong niet tot hem door. Hij legde zijn handen om Dylan heen en zijn gezicht kwam al snel dichterbij die van Dylan. Zijn lippen raakte die van Dylan aan. Kyte proefde zijn lippen en probeerde het verschil te vinden tussen die van Dylan en die van Adam. Het was anders, dat was duidelijk, maar wat was er anders? Hij voelde hoe Dylan zijn bovenarmen vast pakte. Net op het moment dat Dylan Kyte van zich af wou duwen, ging Kyte zelf weg. Wat was het verschil? Hij liep dan ook weer naar Adam. Bloed sijpelde uit een wond op zijn gezicht. Kyte keek er even naar, maar haalde uiteindelijk zijn schouders op. Hij drukte zijn lippen weer op die van Adam. Hmmm.. Ook fijn, maar net wat anders. Die van Dylan waren net wat zachter en smakelijker.''I kill you.. i facking kill you!'' klonk het ,terwijl Kyte zich weer van Adam wou halen om zich weer op Dylan te vestigen, maar iemand anders was hem voor. Met een duw werd Kyte van Adam af gehaald. Kyte wankelde wat, waardoor hij een paar rondjes moest houden om zich staande te houden. "Woeeeehoooeee!" riep Kyte opgewonden, terwijl hij de discotheek in keek die nu inmiddels rond draaide. Hij grinnikte eens. Hij wist niet of hij nu stil stond of nog steeds draaide, maar toen hij de muur in zijn rug voelde, begreep hij dat hij stil stond. Kyte keek naar links, waar Dylan op Adam stond te rammen. Kyte liet zijn hoofd schuin zakken. "Dylan, that's not nice to do," zei Kyte bestraffend, waarna hij eens grinnikte. Echter leek Dylan Kyte te negeren, aangezien hij maar door bleef slaan. Kyte trok even een pruillipje, waarna zijn blik viel op de mensen die naar hem keken. De massa week uit één en twee bomen van een kerels liepen richting Dylan en Adam heen. "O my god, there are trees here!" riep Kyte opgewonden. Hij zag hoe ze Dylan van Adam afhaalde. Dylan stribbelde tegen, maar natuurlijk waren de bomen sterker. Kyte zag tot zijn verdriet dat de bomen al snel weer weg liepen. "Wait wait! I want a picture of the trees!" riep Kyte wanhopig, maar hij wankelde te veel en kon ze dus nooit bij houden. Hij zuchtte en gaf het op. Hij merkte dan nu ook pas op dat Dylan mee werd genomen. "Hoh, Bye bye, Dylan," riep Kyte hem achterna en zwaaide nog even uitgebreid naar hem. Toen de bomen uit het zich waren verdwenen en Dylan dus ook, richtte Kyte zich weer op Adam, die nog op de grond lag. Hij zag dat er meerdere mensen bij waren gekomen. Ze waren druk en wanhopig aan het praten. Kyte wist niet meer hoe Adam zo kwam. Had hij altijd al zoveel bloed op z'n gezicht gehad? Plots besefte Kyte zich weer dat hij niet tegen bloed kon als het niet van hemzelf was. Hij voelde de misselijkheid opkomen en samen met het vele drank kwam het er allemaal uit. Gelukkig stond hij in een hoek, waardoor hij niet zoveel mensen tot last kwam. Echter had hij wel de aandacht van de mensen die om Adam heen stonden. Nu herkende hij die mensen dan ook. Kyte ging op zijn knieën zitten en kroop naar ze toe. "I know yoouuuuu," zei Kyte glimlachte. Zouden die hetzelfde smaken als Adam? Kyte trok dan ook één van de dichtstbijzijnde jongen naar hem toe en plantte zijn lippen op die van de jongen. Die was totaal overdondert. Nop, niet het zelfde, maar het kon niet tippen aan die van Dylan. Kyte liet de jongen los en zuchtte eens teleurgesteld. Daarna keek hij naar Adam, die zijn ogen had gesloten. Sliep hij? Daar leek het wel op. Was het dan al bed tijd? Kyte zuchtte nogmaals, waarna hij naast Adam op de grond ging liggen en zijn ogen sloot. "Good night," mompelde hij ,waarna hij dan in diepe slaap zonk.