Let's give life a new start

Met een zwarte rugtas over zijn schouder liep Dallas, een wat ongewoon uitziende jongen, het school gebouw binnen dat geheel nieuwe terrein voor hem was. Dallas was met zijn ouders verhuisd naar een andere stad, en een nieuwe omgeving betekende een nieuwe school. Zijn oude school lag namelijk niet bepaald in de buurt van hun nieuwe woonplaats. Op zich had Dallas er wel van gebaald. Een nieuwe school betekende nieuwe mensen. En hoe die op hem zouden reageren was nog maar de vraag. Niet dat Dallas lette op wat mensen over hem zouden denken, maar als hij hier vrienden zou krijgen moest hij hen de waarheid vertellen, het feit dat hij homo was. Op zijn vorige school was dat nog wel goed gegaan. Toen het uitlekte waren er wel kneuzen geweest die hem niet met rust hadden kunnen laten, maar dat waren dezelfden geweest die ook niet normaal over zijn uiterlijk hadden kunnen doen. Hij was gewoon een beetje anders, ja hij was een jongen met make up. So what? Deal with it. Was het enigste wat Dallas dan ook dacht. Dallas had goeie vrienden gehad, meisjes en jongens die hem hadden geaccepteerd. Maar hij had ze achter moeten laten. En nu stond hij hier. Een totale nieuwe start in zijn leven.
Dallas had een rooster in zijn hand. Daarop stonden de lokalen van de lessen die hij moest volgen en de kamer die hij had gekregen om praktisch in zijn nieuwe school te kunnen wonen. Zijn ouders werkten namelijk veel, dus had hij er dan ook maar voor gekozen om er een kamer te nemen. Dallas keek de hal rond waarin hij stond. Hij had geen flauw idee waar hij heen moest. Een lichte zucht ontsnapte zijn mond. Bij de papieren zat een plattegrond. Dallas bekeek het, maar veel wijzer werd hij er niet van. Hij was niet zo goed in plattegronden lezen. Van de platte grond keek hij dan ook de hal rond, om te zien of er een vergelijking was. Maar nee, een belletje begon er niet echt te rinkelen. Dallas keek terug naar de plattegrond en draaide zich tegelijkertijd om maar had niet door dat er iemand op hem af kwam. Daardoor hij dreigde hij tegen die gene op te botsen. Dallas keek dan ook gelijk op zodra hij twee schoenen vlak voor zich zag. '

Met een goed humeur liep Xuan de school binnen. Door zijn kleding stijl en niet al te grote lengte, viel hij goed tussen de studenten. De meeste hadden niet eens door dat hij de headmaster was. Xuan was net bij de nightdorm geweest. Er was daar een klein incidentje, alweer, en ja dan is het zijn taak om het op te lossen als de dormheads het niet meer aan kunnen. Hij zuchtte een keer en liet zijn hand door zijn haren glijden. Hij richtte zijn donkere ogen op een groepje meisjes die al een tijdje naar hem zaten te staren. Xuan grijnsde een keer waarna hij naar hun zwaaide. De meisjes begonnen meteen weer wild te praten. Xuan was een echte chameur, ook al zou hij nooit snel een relatie met iemand nemen.

Xuan kneep even kort zijn ogen dicht en zette een paar stappen naar voren. Zijn ogen sperde zich weer wijd open toen hij tegen iemand op botste. Xuan kon nog net zijn evenwicht behouden, maar toen hij zijn aandacht richtte op de knul waar hij tegen aan was gebotst lag die op de grond. Xuan rekte zijn hand naar hem uit zodat de jongen zich daaraan kon op trekken. In een flits zag Xuan de bladeren in de hand van de jongen. Een rooster en een platte grond.
"Ben je nieuw hier?" vroeg Xuan vriendelijk en een glimlach verscheen op zijn gezicht. De jongen zag er apart uit, niet dat Xuan er problemen mee had. De meeste mensen van zijn leeftijd vonden het ook raar dat hij zich gedroeg als een tiener.

"Kan je het een beetje vinden? Die plattegrond is nogal oud en waarschijnlijk vind je er niks mee. Wie heeft het aan je gegeven?" vervolgde Xuan. Hij had nog zo gezegd tegen zijn secretaresse dat ze een nieuwe plattegrond moest maken voordat er nieuwe leerlingen kwam. Met het plattegrond dat de jongen in zijn hand hield kwam je niet ver. "Als je wil kan ik je wel even snel rondleiden, wat is je eerste les?" vroeg Xuan.

Hij kon er niets meer tegen doen. Het ging te snel en zo kwam Dallas dan ook op de grond terecht. Dallas kneep zijn ogen even dicht waarna hij gelijk weer op keek naar de persoon waar tegen hij op was gebotst. Dallas zijn ogen verwijdde even. Voor hem stond een behoorlijk knappe Aziatische jongen die zich blijkbaar nog wel recht had kunnen houden. En nu stak hij zijn hand naar hem uit. Dallas hield zijn adem even in. Tot dat hij in de gaten had dat hij bijna zou gaan staren. Hij pakte de hand van de jongen vast zodat hij hem recht kon trekken. Al snel stond hij dan ook weer recht en liet hij de hand van de jongen weer vast. Dallas glimlachte even klunzig door zijn actie. ''Sorry ik was opzoek na..''
De jongen voor hem vroeg hem algauw of hij nieuw was hier. Dallas keek van de papieren in zijn handen terug naar de jongen. Die had hij vast gezien. Dallas zag hoe er een vriendelijke glimlach op zijn gezicht verscheen. Hij zou er zowat van smelten. De jongen voor hem was echt heel knap, en daar moest hij natuurlijk weer tegenop lopen. Gelukkig leek hij daar geen moeite mee hebben gehad. Dallas vergat bijna een antwoord te geven maar knikte uiteindelijk dan ook snel. ''Ja, vandaag eerste dag'' Antwoordde hij dan ook met een glimlach op hem. De jongen vroeg hem vervolgens of hij het kon vinden, hij begon daarbij dan ook over de plattegrond die een beetje onduidelijk kon zijn. Daar had hij zeker gelijk in, Dallas begreep niets van de plattegrond. Hij vroeg hem dan ook wie het aan hem had gegeven. Even keek hij naar de plattegrond. ''Ik ben al niet goed in plattegronden maar hier kan ik zeker niets van begrijpen, en hij is via de post bij mijn huis gebracht'' Vertelde Dallas met een wat flauwe glimlach aan hem. Het duurde daarna niet lang of de jongen stelde hem voor een rondleiding te geven. Dallas glimlachte algauw even wat meer naar hem. Eigenlijk was hij op zoek naar de headmaster van de school maar een rondleiding van deze jongen kon hij niet weigeren. Hij had dan ook niet in de gaten dat hij de hoofdmeester was, hij leek gewoon een van de studenten te zijn. ''Graag, dan kom ik een stuk verder denk ik'' Zei hij flauwtjes. Hij haalde daarna zijn rooster tevoorschijn om te zien waar hij begon. Zijn eerste les was.. Zoekend ging zijn wijsvinger langs de woorden. ''Engels'' Sprak hij uiteindelijk uit. Hij liet het papier weer zakken en keek algauw met een glimlach weer naar de jongen bij hem. Vervolgens stak hij zijn hand naar hem uit. ''Ik ben trouwens Dallas, en jij?'' Begon hij nu tegen hem. Hij had een vrolijke uitstraling. Dallas was ook gewoon wel een gezellig type.