Audrey Jones

GENERAL
Name >> Audrey Jones
Age >> 17
Gender >> Female
P.O.B. >> New York
Orientation >> Straight
Race >> Human

RELATIONSHIPS
Mother >> Dakota Jones >> R.I.P
Father >> Dean Jones >> 49
Siblings >> Spencer Jones >> Brother >> 19
Friends >> ...
Enemies >> …

APPEARANCE
Hair >> Audrey heeft lang haar dat een rosse kleur heeft. Op haar kruin lijkt het meer op ene echte rode haarkleur, maar als je wat naar beneden gaat zie je duidelijk dat het ros is. Haar haarstijl varieert heel erg. De ene keer heeft ze het los met een zijscheiding, de andere keer heeft ze een middenscheiding. Dan si het weer eens in een staart en de volgende keer weer in een vlecht.
Eyes >> Ze heeft blauwe ogen die een beetje amandelvormig zijn. Met gelegenheden maakt ze vaak zinged eyeliner om ze mooi uit te laten komen.
Build >> Audrey is voor haar leeftijd vrij klein en is daarbij nog eens redelijk fijntjes gebouwd. Hierdoor komt ze fragiel over en lijkt ze eerder zwak. Alz ze gewoon haar medicatie inneemt past haar gedrag vrijwel bij haar uiterlijk. Zonder medicatie kan je echter wel eens flink schrikken van het meisje, aangezien je een ander soort karakter zou verwachten bij dit uiterlijk.
Extra >> Ze heeft tussen haar schouderbladen, over haar ruggengraat, ene tattoo van een veer. Like this. Op haar pols heeft ze het woord ‘Free’ staan. Like this, maar dan op haar pols.

PERSONALITY
>> Shy << >> Friendly << >> Outgoing << >> Aggressive <<

Shy >> Audrey gedraagt zich nogal verlegen en teruggetrokken. Het is niet echt een karaktertrek te noemen, omdat dit grotendeels door de medicatie veroorzaakt word. Toch is het wel hoe ze zich meestal gedraagt. Ze zal bijvoorbeeld een beetje stotteren bij nieuwe mensen en ze zal wat minder makkelijk mensen aanspreken. Toch probeert ze wel contacten te zoeken en vrienden te maken aangezien dit erg belangrijk voor haar is.

Friendly >> Als je een beetje verder dat verlegen kijkt zie je dat Audrey erg aardig is. Ze zal iemand nooit opzettelijk kwetsen en is gemakkelijk in het helpen van anderen. Wat ze voor anderen doet probeert ze ook altijd goed te doen omdat ze andermans goedkeuring erg belangrijk vind.

Outgoing >> Dit is een kans die alleen echte vrienden van Audrey zullen zien. Bij vrienden durft ze zich wel eens te laten gaan, vrolijk en gek doen is dan iets wat als vanzelf gaat bij haar. Het is iets wat je niet echt bij Audrey zou verwachten, maar wat zeker wel een deel van haar karakter is.

Agressive >> Dit is iets wat je echt niet zou verwachten van Audrey. Audrey is een agressief persoon. Zonder haar medicatie heeft ze dan ook een kort lontje en word ze snel kwaad. Soms uit zich dat in schelden, maar het kan ook makkelijk dat ze fysiek gewelf gaat gebruiken. Hiervoor krijgt ze dan ook medicatie, waardoor het grotendeels onderdrukt is en ze veel geduld heeft. Als het je het echter blijft uitlokken zal de medicatie niet veel helpen en zal ze alsnog uitvliegen. Soms moet je zelfs maar bepaalde dingen zeggen waardoor ze agressief wordt.

PAST

Before it all happened…
Voor Audrey’s geboorte was het al niet op zijn best in het gezin. We volgen even het verhaal van Spencer, een jong kind dat een jeugdig leven zonder zorgen zou moeten lijden. Dit leven had hij echter nooit echt gehad. Al vanaf vroege leeftijd werd er veel druk op het jonge kind zijn schouders gezet. Vooral door de vader die de beste punten en prestaties van zijn zoontje verwachtte. Zijn vader was altijd erg slim geweest. Hij had dan ook gestudeerd voor arts en hierna nog voor chirurg. Het was een baan die zeker wel kon zorgen voor brood op de blank. Spencer deed het echter niet zo goed op school als zijn vader vroeger had gedaan en zijn vader vond dat niet kunnen. Avonden na avonden zat hij met zijn zoon aan tafel. Met vriendjes gaan spelen zat er niet in zolang hij het niet goed deed op school. Het hielp echter niks. De jongen kreeg stress op school en thuis omdat hij het goed wou doen en deed het daardoor juist slechter. Dit frustreerde zijn vader op een dag zo erg dat hij zijn zoon een klap had gekregen. Geen corrigerend tikje, maar een harde klap in het gezicht. Hij had er geen spijt van, maar vond het na een tijd wel de gepaste straf voor Spencer. Op 6jarige leeftijd ging de jongen al met tegenzin naar huis, wetend dat zijn vader toch boos zou zijn omdat er bijvoorbeeld fouten in zijn huiswerk zaten of iets dergelijks. Zijn moeder was inmiddels al een tijdje zwanger van hun tweede kind. Toen hij midden in de nacht mensen op de trap hoorde was het zover, zijn moeder zou gaan bevallen van hun tweede kind. Ergens in zijn achterhoofd zwoer Spencer dat hij dit kind altijd tegen zijn vader zou beschermen.

Daddy’s little princess…
Waar de jongen echter altijd zo bang voor was, gebeurde nooit. Audrey kreeg alle liefde die ze maar kon krijgen. Wetend dat Audrey nooit zou overkomen wat er met hem gebeurde, was hij opgelucht. Toch voelde hij elke keer als hij zag hoeveel aandacht ze kreeg ene steek van jaloezie door zich heen gaan.

The day it all went wrong…
Vier jaar later, wanneer Audrey vier en een half jaar is, gingen Spencer en Audrey naar de speeltuin, zoals ze elke zondag deden. . Ondanks dat Spencer een bepaalde jaloezie viel tegenover Audrey geeft hij zielsvele om haar. Het is tenslotte zijn kleine zusje. Het was een leuke dag te leuk, misschien net iets te leuk. Audrey wou nog niet naar huis toen het tijd was, Spencer hield zich echter altijd goed aan de tijden aangezien hij zist dat hun vader het niet tolereerde als ze te laat kwamen. Toen Spencer haar op wou pakken en zo mee wou nemen, rende Audrey weg. Een loszittende steen zorgde ervoor dat ze struikelde en viel. Erg was het niet, er was alleen een klein wondje op haar knie. Hun vader dacht er echter anders over. Hij vloog uit op Spencer, zijn kleine meisje had zich pijn gedaan. En volgens hem was het Spencer zijn schuld geweest. Toen haar moeder hun vader eindelijk kon kalmeren en hem daar weg kreeg, wist Audrey niet wat ze zag. Zijn broer, bond en blauw. Hij had duidelijk pijn. Dat haar vader dit had gedaan kon ze bijna niet geloven, hij was toch zeker wel de allerliefste papa, maar nu begon ze daar toch aan te twijfelen. Zo snel mogelijk probeerde Spencer naar zijn kamer toe te gaan, Audrey die achter hem aan kwam.
Spencer had haar een paar keer verteld weg te gaan, maar ze hield voet bij stuk. Ze wou haar broer helpen, met wat dan ook. Toen ze uiteindelijk toch niet weg ging was hij opgestaan, had hij haar een tik tegen haar hoofd gegeven en stuurde hij haar met geroep de kamer uit. Sinds die dag was het helemaal niet meer wat het geweest was.

Free at last…
Audrey ontwikkelde een agressiestoornis. Woedeaanvallen kwamen bijna dagelijks bij het minste wat haar niet zinde, en rond die tijd was dat veel. Haar broer was de enigste waartegen ze nooit uitvloog, deels omdat ze toch nog om hem gaf, deels omdat ze bang van hem was. Na enkele afspraken bij een psychiater kreeg ze pillen voorgeschreven om haar agressie onder controle te houden, ze was elf jaar en een paar maanden toen ze de pillen voor het eerst ging gebruiken. Door gebrek aan eigen geld bleef Spencer nog een tijdje extra bij hun wonen. Hun vader liet dit toe, maar hij zou voor het huishouden moeten zorgen. Uiteindelijk gaf dit hem weinig tijd om geld te verzamelen en duurde het twee jaar voor hij het huis uit was. Het was als een soort bevrijding voor haar en ergens rond die tijd besloot ze de tattoo van een veer over haar ruggengraat te nemen. Dit symboliseerde het feit dat ze vrij was van haar broer. Haar leventje was weer op de rails gekomen en alles was toch nog redelijk goed gekomen. Op de leeftijd van zestien liet ze haar tweede tattoo zetten, het woordje ‘Free’ op haar pols.
Het enigste probleem dat nog bleef was dat iedereen op haar school haar nog kende als de agressieveling die ze ooit was. Ze werd ontweken en niemand nam de kans om haar te leren kennen. Na lang twijfelen of het wel zo’n slim idee was, veranderde ze uiteindelijk toch van school en kwam ze hier terecht.

Code:

[table align="center"border="1px-color:black "bgcolor="FFFFFF"][tr][td][center][img]http://i43.tinypic.com/347juko.png[/img][/center]<table align="center" width="400"><tr><td align="left"> [size=9][color=#000000]
[justify]

TEKST
[/justify]
[/color][/size] </td></tr></table>[/td][/tr][/table]